Locus de Consummatione Saeculi - pagina 410

78

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

daaropvolgenden

bloot wetenschappelijk

ware geweest. Natuurlijk niet. Ook langzame overgang plaats gehad. Bestaan er dan tustwee perioden geen grenzen? Het antwoord luidt, dat op 't gebied

hier heeft een flauwe,

schen die

van de natuur de grenzen nooit te vinden zijn, als men ze wil zoeken tusschen het laatste van het eene en het eerste van het andere gebied. Er zijn nergens in de natuur mijlpalen. Hoe dan? De volgende figuur maakt het duidelijk. Hier twee cirkels die elkaar raken. Op het raakpunt schijnt de lijn door te loopen van het eene naar het andere middelpunt. De straal nu^ gemeten van beide cirkels wijst het grenspunt aan tusschen beide sferen.

Zoo ook in de natuur. De grens moet gevonden van het midden der sfeer uit gerekend. Ziet men dit voorbij, dan begint men te spreken van evolutie en wischt men de grenzen tusschen ideëel,

menschelijk en

dierlijk

leven

uit.

Vloeien de empirische en de wetenschappelijke periode schijnbaar in elkander, de scheiding en dus alleen te vinden uit de centra, nml. de empirie en de centrale actie van den logos, die het geheele leven der wereld zoekt te reflec-

onderscheiding

is

teeren in het bewustzijn.

Hieraan dient nog toegevoegd,

1''.

dat ook in de wetenschappelijjke periode

de empirie fiawerkt, welke niet een einde neemt,

maar

altijd

een groote macht

en zal blijven. In ons land b. v. bebouwen de meeste landbouwers hun akkers empirisch. Zoo kookt de keukenmeid meestal empirisch, zonder opleiding in een kookschool. Dit bedoelt de §, als zij zegt dat bij in

't

leven

is

van ons menschelijk geslacht uitsluitend de empirie aan het woord de landen na, waar van geen wetenschappelijke ontwikkeling sprake is, dan zijn verreweg drie vierde deelen nog gansch niet door het licht van wetenschap bestraald. In Amerika en Engeland en de wetenschappelijke sferen der wereld is eveneens het grootste gedeelte empirisch. Zelfs de meest minstens

is.

Gaat

^/4

men

wetenschappelijk gevormde leeft in zijn eigen Hij eet,

omdat het hem smaakt en lang

methode. Sommigen volgen zelfs niet eens bewuste methode, 2'*.

Waar

leeftijd

een groot deel empirisch.

niet alles gaat bij

bij

hem

naar bewuste

wetenschappelijken arbeid eene

de ivetenschap optreedt, zet ze de empiirie niet op zyjde,

maar

staat

haar schouders. Van de empirie toch ontvangt ze stof en inhoud, dien zij logisch analyseert en reflecteert. Bij Aristoteles komt eerst het begin van wetenschai)p('lijkc ontwikkeling ter sprake. Het is niet van gewicht ontze juist

O]}

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen