Locus de Consummatione Saeculi - pagina 340

.

CoUeg-e-dictaat van een der studenten (Dogmatiek).

Art. 36 van de Confessie toont; welk element onze Gfereformeerde kerken terstond uit de actie van Calvijn overnamen en wel waar de quaestie ter sprake kwam, of de magistraat de consequente uitvloeiing is van de ordinantien, die God in 't menschelijk geslacht gelegd heeft, dan wel of de overheid abnormaal en temporeel om der zonde wil is.

Beweren de philosophen tegenwoordig, dat de verband

staat de hoogste ideale menonze Confessie leert integendeel, dat de staat een hetwelk aan de kranke structuur van het menschelijk geslacht is

ontwikkeling

schelijke

is,

is,

aangelegd en dat bij gezondwording weer zal worden weggenomen. Wi^ gelooven, dat onze goede God, uit oorzaak der verdorvenheid des menschelijken geslachts, Koningen, Prinsen en Overheden verordend heeft; willende dat

de ivereld geregeerd' ivorde door ivetten en politiën, opdat de ongebondenheid

der menschen bedivongen loorde en het alles met goede ordinantie onder de menschen toega. Het woord willende duidt aan, dat het optreden der Magistratuur een dependent, niet een zelfstandig element is.

Ten derde spreekt de Overheid gegeven

is;

te

Ten vierde spreekt de

belijdenis

uit,

welke macht van Godswege aan de

dien einde enz. belijdenis uit,

welke verhouding tusschen

die overheid

en de kerk moet intreden.

En hnn ambt Het

is

enz

Voorts een ieder

.

.

van het Artikel geeft aan, dat ieder van ivat qualitcit, conditie, of staat hij zij, schuldig is zich aan de Overheden te onderwerpen. De grens van de Staatsmacht wordt aangegeven in de woorden: „gehoorzaam te zijjn in alle dingen, die niet strijden tegen Gods Wootrl." Eindelijk komen ter sprake de verkeerde inzichten, waartegenover de Gereslot

formeerde kerk zich

En

hierover

stelt. slot.

Voor een geheel nieuw optreden is de ontwikkeling van Calvijn niet gering. Deze denkbeelden zijn vóór de Keformatie nooit van kerkwege uitgesproken. Met Calvijn zijn alle diepere beginselen over potestas civilis begonnen principieel uitgesproken te worden. In de ontwikkeling van het Dogma komt dus hier plotseling de locus de Magistratu op en neemt hij een groote plaats

in.

Een capitale dwaling dezen

locus

in,

waarde geworden

waardoor

echter

zijn

sloop

verdere

van meet af

dogmatische

in de belumdeling

ontwikkeling

van

van

loeinig

is.

Die capitale fout had haar oorsprong in het verplaatsen van de hegemonie van Byzantium naar het Westen, onder Karel den Groote. Gelijktijdig met het inzinken van de oud-Romeinsche macht in het Bj'zantijnsche keizerrijk.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen