Locus de Consummatione Saeculi - pagina 58

56

College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). paradijs met den hemel identificeert, gezondigd, in het paradijs zouden hadden stelt, dat de geheele anthropologie en de daarmede vernietigt zijn; doch gebleven beteekenis van de schepping. Ook staat het paradijs niet gelijk met het nieuwe Jeruzalem, dat uit den hemel zal neerdalen, v^aarvan de Apocalyps spreekt, ook al heeft het daarmede vele trekken gemeen. Immers het paradijs heeft wel weelde van mineralen enz., maar in het nieuwe Jeruzalem ligt het goud niet meer in de mijn, doch het is gebouwd met gouden straten en paarlen poorten en fondamenten van allerlei kostelijk gesteente; daar is derhalve al dat heerlijke gebruikt. Het paradijs is dus niet de hemel. Men kan ook onmogelijk aannemen, dat Christus na zijn dood eerst naar den hemel zou zijn gegaan, toen er uit vertrokken is om op te staan, en er later weer is heengegaan. Er ligt aan Jezus' zeggen aan het kruis eene andere voorstelling ten grondslag en wel deze dat Christus na zijn sterven met zijn psychisch leven ingetreden is in die sfeer, waarvan in Luk. 16 onder de benaming

zouden

zijn

Wie derhalve

ingegaan.

Adam

en Eva, zoo

zij

liet

niet

:

KÓlnos "A^Quafi

sprake

is;

maar

dat Hij, als

Abrahams meerdere, die sfeer veris met dat tusschen

hoogt, zoodat er een verschil ontstond, dat te vergelijken

onzen tegenwoordigen staat op aarde en den paradijstoestand, die achter ons Henochf Elia, Mozes. In onze Statenvertaling

daarna zuü

G-ij

zijn

we gewoon

Ps. 73

mij in heerlijkheid opnemen."

Hebreeuwsch, want H^^ beteekent

:

24 aldus te lezen:

Dat staat evenwel niet

„rapere",

ergens

ligt.

„en

in het

heen l^rengen, leiden

zonder dat er bijgevoegd wordt waarheen; opnemen geeft de voorstelling van „in den

hemel opnemen".

Van Henoch wordt

in

G-en.

5

hetzelfde

woord

gel^ruikt,

eene betere vertaling „God

nam hem

Dat ware ook van Ps. 73

24 eene betere vertaling geweest.

Van

Elia

in vurige

En van

lezen

we

:

daarentegen,

weg", zonder dat dat

hij

in

doch daar staat „quorsum",

er bij staat

een onweder ten hemel voer

wagenen met vurige paarden.

hij stierf en dat zijn lijk niet is gevonden tot op dezen Judas vermeld, dat satan met Michaël streed over zijn lichaam. Met Elia en Mozes is dus iets exceptioneels geschied. Op Thabor wordt dan ook niet Henoch, maar worden deze beiden Elia en Mozes gezien. Daaruit blijkt nog meer het exceptioneel karakter van hun beider dood. Intusschen volgt

dag,

Mozes, dat

terwijl

geschied, nooit een regel mag worden den hemel zouden zijn. Integendeel zou anders er eer uit volgen, dat de andere geloovigen niet in den hemel waren ware het geen exceptie.

juist hieruit, dat er uit

wat met hen

is

afgeleid, alsof b. v. alle geloovigen in

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen