Locus de Consummatione Saeculi - pagina 69

67 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek.)

ontwaken en

fiar'

in

èfiov,

zijn

2

communione

èv

ra nagadsiaa

Christi.

— 25.

Hieruit blijkt, dat Paulus zijne werkzaamheid bepaalt tot van zijn dood, en niets weet van een nieuwen levensstaat na dno&aveïv, dan alleen van een na zijn dood eïvat avv Xgioza. 10. De klem ligt hier op de woorden Sm rov aa^axo?. De apostel Cor. 5

Filipp. 1

het

een zeer hoog standpunt van ethische ontwikkeling, in

:

21

oogenblik

:

spreekt

uit,

gericht

te

dat

mensch

ieder

worden en

straf

of

zal

verschijnen voor de

^rnicc

rov Xqigtov

loon te ontvangen, naar hetgeen

hij

om

gedaan

heeft in zijn lichaam.

Volgens de Ethischen nu zou dit moeten zijn: èn naar hetgeen hij ^^o: toü gedaan heeft èn naar hetgeen hij gedaan heeft in de tusschenruimte tusschen zijn dood en het laa.tste oordeel, en bij dit laatste zou het andere slechts een kleinigheid zijn. Paulus ontkent dus beslist zulk eene meerekenende ngci^ig na de uitschudding van het aafia. Hebr. 9 27. Eene belangrijke plaats. Immers de voorstelling is hier deze, dat het met het laatste oordeel voor een iegelijk zóó zal zijn, alsof het terstond na zijn dood inviel. Alzoo wordt niet de minste ruimte overgelaten voor

Gcófiazog

:

de voorstelling der Ethischen. Gal. 6:7, 8. Het beeld van het zaaien en maaien, dikwijls in de Schrift aangehaald om de verhouding aan te geven, die er bestaat tusschen dit leven op aarde en de eeuwige uitkomst ervan in het toekomende. De verklaring geeft vs. 8, waardoor geheel de Ethische voorstelling wordt uitgesloten ó ansïQcov eiq zijv ödqxa, ^sgiasi èx rijq öaQxóq. Dus de apostel stelt het zóo voor, dat het otisiqblv zoolang duurt, als we in ons hebben de worsteling tusschen cdg^ en nvsvfia en daar deze strijd onmogelijk wordt na den dood, volgt hieruit, dat het zaaien ophoudt met deze aardsche bedeeling. Het schoone symbolische der :

natuur 't

is,

dat na het zaaien eene periode volgt, waarin niets gebeurt, waarin

gezaaide aan de aarde

blijft

toevertrouwd.

afhankelijk van hetgeen vroeger gezaaid

wat

is.

En wat daarna gemaaid wordt In den dag des oordeels oogst

is

hij,

(cf. de gelijkenis van den zaaier, die zaait, ontwaakt en maait, natuurlijk niets anders als hetgeen hij in de eerste periode aan den grond toevertrouwde.) Matth. 25 31 s.s. De Heere teekent het postremum judicium. Dan volgt de geheele samenspraak, waarbij de Heere de gronden aangeeft, die zijn oordeel wettigen. Wat zijn nu die sgya, welke Christus opsomt worden zij gesteld als deels verricht te zijn hier op aarde, maar grootendeels na den dood? Neen, het zijn uitsluitend è'gya, in deze bedeeling gedaan: het voeden van hongerigen, het drenken van dorstigen enz. Luk. 13 26 s.s. Hier worden diegenen sprekend ingevoerd, die voor de

hij

slaapt

in dit leven gezaaid heeft

—

status

intermedius

—

;

;

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen