Voor een distel een mirt - pagina 179

HOR REEDS EEN KIND ZICH MOET BEKEEREN.

En juist datzelfde gaat nu ook Wie zijn kinderen onbekeerd

door

vooi'

159

de bekeering.

laat opgroeien

;

ze

aan

en ze laat het denkbeeld van bekeering niet went groot worden in de onware gedachte dat bekeering iets is, dat pas aan groote menschen op een lijdelijke manier overkomt, is er zelf schuld aan, zoo zijn kindei-en ;

bij

hun

//belijdenis

doen" aan geen bekeering denken.

Daarom moet

elk Christenkind, zoodra het tot jaren van onderscheid komt opgevoed in het besef dat het en het moet daarin opgevoed op zich bekeeren moet kinderlijke wijze, geheel naar de uitlegging, die onze Catechismus in Vraag 88 van de bekeering geeft. Want bekeeren is zich omkeeren op zijn weg, zoodat ,

,

;

men nu

van God en

niet langer

maar naar God en

zijn

Christus afgaat

zijn Christus nadertreedt

met heel

zijn ziele.

nu

voor een kind zoo goed als voor een jaren, den plicht en den eisch om stuur richting in zijn leven te hebben, om tegen zijn

Dit

mensch

stelt

,

op

,

en kinderzonden in te strijden en omgekeerd den weg te zoeken, waarop het in kinderlijken eenvoud iets van kinderlijke vreugde in zijn God kent. Hoever ge op dien weg zijt, is de vraag niet. Waarachtige bekeering gaat heel uw leven door en wordt ,

eerst voleind in

uw

De vraag Van Christus

maar

dood. In wat richting wandelt ge ? af of naar Christus toe ? zich niet naar Christus toe heeft gekeerd, is

En wie kan en mag geen

:

belijdenis doen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen