Locus de Consummatione Saeculi - pagina 700

368 College-dictaat van een der studenten (Dogmatiek). staatslichaam, geen Romeinsche burgers werden en juist daarom, omdat ze geen deel van het staatsorganisme werden, bleven ze ook buiten de religie van Rome staan. Denken we ons in, dat de oorspronkelijke inwoners van Rome, de Plebejers, die als overwonnenen beschouwd werden, buiten de religie stonden, dan volgt eo fortiori, dat de inwoners van de overwonnen volken geen godsdienst hadden. Het begrip) staatsgodsOienst was een Romeinsch aris-' tocratisch begrip, ivaariu de Romeinsche trots zicli 02)e)ibac'rde. De staat was hun god, want de staat gaf hun macht om over de andere volkeren te heerschen. Bij de Romeinen toch bestond geen propageeren van religie, maar van macht. Zij namen bezit van volkeren en goederen. In de tweede plaats was Rome verplicht voorzichtig met de menigte b. overwonnen volken om te gaan. Rome's macht was wel groot, maar bedenkt men de taak van den Romeinschen staat, dan gevoelt men hoe moeielijk het was, dat ééne stad een physieke macht bezit, die de geheele wereld beheerscht. Rome wist, dat er niet de minste sprake was van een duurzame stilheid en bevrediging der overwonnen volken, wanneer ze het goden- en priesterdom dier volken aantastte. Door dit niet te doen, bezorgde zij zich een bondgenootschap van macht in de priesteren, welke zeiden: „Rome houdt ons in stand, eerbiedigt en mainteneert ons." Toen nu het Romeinsche rvjk langzamerJiand op het hoogtepunt van ontluikkeling kwam, deed zich een verschijiisel voor, dat voor het Romeinsche rijk fataal is geworden. Het is ons bekend, hoe in de Grieksche staten, reeds in de dagen van Socrates de beschaafde volksklasse aan de religie was afgestorven, toen reeds philosophisch gevormd was en den nationalen godsdienst niet meer als werkelijk object van vereering aannam. Deels 'm philosophische scholen, ([QQ\^m mysteriën zocht het leven van de beschaafde klasse eenen uitweg voor de mystiek van het gemoed in de mysteriën, voor het denkend bewustzijn in de philosophische ;

scholen.

we reeds in de eerste eeuw voor Christus ook Romeinsche rijk. Ook daar was door de toenemende weelde en den invloed van de Grieksche philosophie en mysteriën en evenzoo door de Oostersche mysteriën een geheel andere wereld van gedachten bij de beschaafde klasse opgekomen. Ze geloofde niet meer, maar had een eigen denkwereld. Augur augurem ridet is het bekende spreekwoord, als de eene een anderen bezig zag om zijn' zoogenaamden dienst te verrichten, lachte hij, denkende ge gelooft er toch niets van. Maar, omdat de religie in Rome geëmpsycheerd was in het corpus van den staat, met het wezen van den staat was saamgegroeid, viel er in den aard van de zaak niet aan te denken, dat de Overheid Ditzelfde verschijnsel vinden

in

het

:

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen