E voto Dordraceno - pagina 223

ZONDAG

X.

HOOFDSTUK

211

I.

voorts ze ergens neerzetten of wentelen laten; en alzoo ze laten bestaan buiten zich om.

Zoo toch doet

gij.

Gij

maakt zulk een beeld;

laat het staan

waar

het

stond, of zet het ergens anders; en voorts gaat ge elders heen, of legt

u ter ruste; en

uw

leeuw staat daar vanzelf.

Maar zoo kan God is

er

niet

doen. Als

God

de Heere een wereld schept,

nergens eenige plek denkbaar, waarop Hij

om

rusten. Hij kan,

en

is

dientengevolge

geheele wereld

in

zijn

de Almachtige

God

neerzetten

die

wereld

zou

laten

het eens overduidelijk te zeggen, die wereld nergens

hand

te

genoodzaakt

al

die

eeuwen lang deze

houden. Denk u één enkel oogenblik dat

vingeren had ontspannen

en de koorden der Almogendheid, waarmee Hij die wereld vasthoudt, had laten glippen, en immers heel de wereld ware verzonken in het holle oneindig van een ruimte zonder perk of grens. En zoo zult ge derhalve allereerst dit godvruchtiglijk bedenken, dat God de Heere geen oogenblik van zijn schepzijn

weg kan, dat Hij ze geen oogenblik kan laten varen of ergens uit hand zetten, maar dat Hij van den eersten aanvang der stofjes af tot nu toe, al het wicht dier geheele wereld, d. i. én van de aarde én van den hemel onverpoosd en rustelo )s zelf met zijn eigen goddelijke hand

ping zijn

te

dragen

heeft.

Doch dit is nog niet al. Denk u dat gij u een uurwerk hebt aangeschaft. Dan, gij

dit

niet

alleen

rustig

op

uw

niet v/aar,

zet

schoorsteenmantel neder, en gaat uws

weegs, maar ook gij windt het op; en door dat opwinden brengt ge het werk aan den gang; en nu loopt het uurwerk dagen lang. Zoo ontstaat de vraag, of de Heere onze God alzoo ook met zijn Schepping kon handelen. Ze ergens neerzetten, dit verstonden we nu, kan Hij niet. Hij blijft haar zelf rusteloos dragen. Maar kan de Heere dan tenminste het verborgen werktuig dier Schepping nu zoo opwinden, dat het vanzelf een tijdlang ligt

gij

loopt;

loopt buiten

verzonken

in

Hem

diepe ruste?

om,

gelijk het

uurwerk loopt; ook

al

En ook hierop moet geantwoord: Onzoo doen? Immers alleen omdat er

Want waarom kunt gij uw toedoen en onafhankelijk van uw wil een spankracht in de veer van uw uurwerk trekt en werkt, en het Gods vinger is, die binnen in uw uurwerk, terwijl gij sluimert, die veerkracht in stand houdt. Maar wie zou dit voor God den Heere doen? Een mensch kan het niet. Een andere, tweede God, is er niet. En zoo is God de Heere verplicht, om ook dat in stand houden der krachten zelf te veroorzaken. Want denk u één oogenblik dat God niet langer in de stalen veer van uw uurwerk

mogelijk.

geheel buiten

de spankracht, of

in

heel de

Schepping

al

de dusgenaamde natuurkrachten

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen