E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 395

ZOND. XXXIII.

HOOFDSTUK

397

I.

saam behandelen van de wedergeboorte en de bekeering onder het van de „Bekeering" vindt nu op zich zelf niemand vreemd. Ook in het gewone leven pleegt men niet in de eerste plaats met zijn Dit

ééne

hoofd

kinderen over hun ontvangenis en geboorte

te

spreken,

maar wel over de Aan hun

wijze waarop ze het aldus ontvangen leven hebben te besteden.

ontvangenis en geboorte hebben ze niets toegebracht; feit;

dit is

een voldongen

een afgeloopen zaak. Daarover valt dus niet met hen te redeneeren.

Maar wel komt

hen de vraag, welke verplichtingen vcor hen

tot

uit

deze

geboorte voortvloeien, zoo jegens hun ouders van wie ze het leven ontvingen,

En

voor de bestendiging van het leven, dat hun geschonken werd.

als

nu ook moet men op

zoo

spreken

over

de

geestelijk gebied niet in de eerste plaats

waarop we het nieuwe leven ontvingen,

wijze

meer over de wijze waarop we natuurlijk in verband

altoos

nieuwe leven gaf;

dit

zoo

het

zijn

ontvangen leven hebben

dit

met onze

juist zooals

verplichting jegens

kinderen komt,

om

ze naar den eisch

huns wegs

feit

zullen

Bedenk

dat tot de gedoopte

is,

te onderwijzen,

volkomenlijk

lijdelijk

is,

te wijden, waarbij het

dan wel

om

en dat

vermanen, dat ze deze bekeering niet

zaad der

het zaad der kerk, op

grond van de onderstelde wedergeboorte, tot bekeering op te

ons

minder voor de hand lag een afzonderlijke afdeeling

daardoor

hen

die

een kind op zou houden kind te zijn

aan den oorsprong van het nieuwe leven kerk toch

Hem,

verplichting jegens zijn vader uit het oog verloor.

toch wel, dat de Catechismus een practisch leerboek

het juist

als veel

te besteden;

als een op

te roepen,

en

eenmaal afgedaan

beschouwen, maar in die bekeering zullen voortvaren

alle

de

dagen huns levens.

Hiermee nuttig

is,

is

echter volstrekt niet gezegd, dat het ook niet gewenscht en

dat ook de zaak der wedergeboorte, in haar onderscheiding van

de Bekeering, steeds duidelijker in de gemeente Gods worde voorgesteld.

De Heilige ling

Schrift zelve gaat ons hierin voor.

geweest,

dat

we

Ware

het toch haar bedoe-

ons uitsluitend over de bekeering zouden bekom-

meren, zoo zou ze over de wedergeboorte gezwegen hebben; en niet thans het geval

is)

onderscheidenlijk,

niet ééns,

maar

(gelijk

telkens, op heel

andere wijze ons de Wedergeboorte, en op weer andere wijze de Bekeering hebben uitgelegd. Zelfs ligt het op onzen weg, dit duidelijker en om-

standiger

te

doen, dan onze vaderen dit in den

tijd

der Reformatie, en,

op hun voetspoor, de latere godgeleerden gedaan hebben. Immers het kan kwalijk bij

ontkend,

dat

de beide stukken van

onze vaderen nog veel

van beide

tot

te veel in

Wedergeboorte en Bekeering

elkander loopen, en daardoor geen

genoegzame Schriftuurlijke helderheid

zijn gebracht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen