E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 361

;

ZOND.

waaruit

volk,"

zijn

al

XXXIL HOOFDSTUK

blijkt,

V.

363

maar een

dat niet een daad in het leven,

En wel is het volkomen waar, dat niet de hoorders, maar de daders des Woords zalig worden gesproken wel staat vast, dat niet het roepen van Heere, Heere, maar alleen het heilige handeling in den tempel bedoeld

den wil des Vaders het Koninkrijk der hemelen ontsluit, en

doen van spreekt

het

Schrift

kan

bovendien

om

zijn,

nooit de strekking der Heilige

het

dat

vanzelf, ooit

van den

iets

feit niet

dit alles

neemt

weg, dat het loven, prijzen en verheerlijken van den

Naam

zijn;

doch

des Heeren, zoo dikwijls er van betoon van dankbaarheid sprake

voorgrond

den

op

Zoozeer gaat

offer brengt.

t-en

de Heere spottend vraagt, of zijns niet het vee

Hem

zoo

Dit

altoos

dit

en prijzen zelfs boven de offerande in veld vrucht of offerdier, dat

loven

of,

is,

is

op duizend bergen, en

hongerde, Hij een oogenblik aarzelen zou, elk rund dat

eenvoudig

uit

den

Hem

stal te nemen.

moest eenigszins kras gezegd, omdat het zoo indruischt tegen de

gemeene opvatting, en omdat

om

toe leidt,

juist die

gemeene opvatting

alle religie in zedelijkheid te

er zoo telkens

doen ondergaan. En ten bewijze

met den

dat de door ons gegeven voorstelling de Gereformeerde en

chismus

overeenstemming

in

aan het notoire

feit,

behoeven we hier slechts

is,

Iets

wat natuurlijk geen

het wezen van de religie zoekt in deugdsbetrachting,

komt, zoo men, aan de hand der

tot zijn recht

te

Cate-

herinneren

dat het Gebed in Vraag 116 het voornaamste stuk der

dankbaarheid wordt genoemd.

zen, het aanbidden en

dankzeggen

in het

men

zin heeft, zoo

maar wat

ten volle

Schrift, het loven

en

prij-

betoonen van onze dankbaarheid

vooropsteld.

het valt licht in te zien, dat ook in dit opzicht de Heilige

Bovendien,

ons

Schrift

metterdaad

tot het eenig

ware

de veel diepere beschouwing biedt, en ons leidt

inzicht.

Immers

karakter

en

beteekenis.

wordt

geveild

gadigden

den

dat jaar,

maar

dit

nu

bij

zulk

in

koopprijs

Om

een beeld

een jaar, niet

onze daden

te

gebruiken, als een boerenhof-

dat de oogst slecht was,

eeniglijk naar de wezenlijke waardij

veiling

van dien bodem

zijn slechts voorbij-

zullen de ge-

berekenen naar de toevallige uitkomst van

geldt in strenger zin voor

een

alle

en ontleenen eerst aan dat wezen haar

gaande uitingen van ons wezen,

stede

te beoordeelen,

is

het

bij

God den Heere

En

God den Heere. Immers de gegadigden

geen

bezitten

van den grond.

absoluten maatstaf,

om

en rekenen deswege altoos

niet.

Hij

komt

de waardij

tot

hoogte met de oogsten die in een reeks van jaren verkregen zoo

^

en dat wel zulk een loven en prijzen, waarin

staat;

het oprechte hart de varren der lippen

geviel,

ook

eisch te laten vallen, dat

daden aan Gods geboden conform zullen

onse

het

is.

op zekere

zijn.

niet tot de kennisse

Maar

van ons

^

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen