E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 398

HOOFDSTUK

ZOND. XXXIII.

400

den Doop tot stand kwam, en alsof

I.

het opgroeien van den aldus ge-

bij

vorderen ware dan Boete en Geloof.

doopte in

hoofdzaak niet anders

Wat was

toch natuurlijker, dan dat de toenmalige geloovigen, aan dien

te

leervorm eenmaal gewend, er onwillekeurig in bleven voortleven, en aanvankelijk

een poging waagden,

slechts

een meer Schriftuurlijken plooi zoo

terdaad, ^ matici,

bij

zooals

Luther als

Trelcatius,

bij

te

om

geven.

aan deze Boete en

En zoo

vindt

Calvijn, en evenzeer

bij

onze oudste dog-

bij

maar

al

wat hierop betrekking

nog altoos onder het oude hoofd: Boete en Geloof

ziet

te

doen

zijn,

om

den inhoud der leer

de oude wijze van voorstelling nog blijken, dat

paste.

En

bij.

te zuiveren,

heeft,

saamgebracht. Het

kon niet anders of het moest onzen vaderen in de eerste

om

zijn er Gere-

wie ge het stuk van wedergeboorte en bekee-

ring ganschelijk niet behandeld vindt,

r

met-

nog altoos een sterker of zwakker nawerking

en navolging van deze verwarde manier van spreken. Zelfs formeerde godgeleerden,

Geloof

dit

men dan ook

tijden er vooral

ook

hielden ze

al

Eerst van lieverlede kon dan later

den beteren inhoud deze oude voorstelling niet wel meer

bij

zoo eerst kon de dag geboren worden, waarop

men

ook in de

wijze van voorstelling allengs andere paden zou kiezen.

en Geloof waren oorspronkelijk zóó bedoeld, dat

Boete

werd de

^ verstaan

hetzelfde beduidde als

verbrijzeld hart,

en

helzen,

onder Boete

dan ongeveer

wat de Catechismus noemt het afsterven van den

ouden mensch; en dat het

lo.

principieele verbrijzeling des harten, die

2o.

onder Geloof verstaan werd, die werking van

waardoor het er toe komt,

om

den Christus

te

om-

dus ongeveer: de opstanding van den nieuwen mensch. Zoo

verstaan viel er dus voor deze wijze van voorstelling wel iets te zeggen,

want metterdaad, wie oprecht berouw gekomen,

loof is

die is

heeft gehad en tot een oprecht ge-

wedergeboren en

heeft zich bekeerd.

Roomsche kerk hadden deze begrippen van Boete en Geloof aanmerkelijke wijziging ondergaan. Doordien verviel,

om

alle

gemeenschap van de

tot stand te laten

ziel

Rome

met God

in de

Geloof allengs

in kerkelijken zin

in de

allengs een

in de principieele fout

middellijk door de kerk

komen, en diensvolgens de wedergeboorte

boren worden

Maar

tot een „ge-

kerk" verzwakt had, moest ook het Berouw en het

worden opgevat. Wel ging

dit niet op-

eens, en duurde het lange jaren, eer beide begrippen geheel verkerkelijkt - waren,

maar althans

tot stand

in

Luthers dagen was deze verkerkelijking volkomen

gekomen, en was het Berouw de 5oe^e of de kerkelijke

geworden, en alzoo in de Biecht opgegaan

;

Pemi^ew^ie

terwijl het Geloof op gehoor-

/zaaraheid aan de kerk neerkwam, een gelooven niet in God en in zijnen Christus, in

de

maar

kerk

in haar. Natuurlijk niet alsof ze bedoelden, dat het geloof

voor het geloof in God en zijnen Cliristus in de plaats zou

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen