E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 380

XXXIL HOOFDSTUK

ZOND.

382

^.dankbaarheid" niet doelt op betoon van dank-

van de

stuk

derde

dit

VIII.

baarheid in het uitwendige,

maar op het dankbaar

zijn

en dankbaar zich

aanstellen van geheel onzen persoon.

Deze gesteldheid nu heeft geen onzer van nature. Van nature beschouwt

nog altoos meer; en vertoont

eer omgekeerd, alles als zijn recht; eischt

hij,

dus veeleer den grondtrek van ontevredenheid. Dankbaar kan de zondaar eerst worden, als

dan

God hem

tot zulk

om

doet de Heere, door onzen persoon lijkvormig aan het beeld van

Adam

dankbaar

na den

val.

zijn

Van

te zetten.

bekwaamt. Dit nu nature zijn

Doch nu

we

zet Hij ons

ge-

om,

en maakt ons gelijkvormig aan het beeld des Zoons. Niet aan het beeld van Adam vóór den val; want vóór den val had Adam nog slechts het aardsche beeld", d. w. z. een verliesbaar goed. Maar Christus is de tweede mensch uit den hemel, die dus „een hemelsch beeld" draagt. En gelijk we ,,

1

nu

we nu ook

zoo zullen <

dering

apostel, gedragen hebben,

van den aardschen, zegt de

eerst het beeld

het beeld van den hemelscheu dragen. die de

en vernieuwing,

Heere door zijnen Heiligen Geest in ons

tot stand brengt, is derhalve zoo principieel mogelijk.

aan ons of

iets

in

Deze veran-

Er wordt niet maar

maar veranderd worden wij zelven;

ons veranderd;

veranderd wordt ons ik; vernieuwd en veranderd wordt onze persoon in

den wortel onzes levens. Zoo voegt dus Christus aan een tweede, niet minder groote weldaad

persoonlijk tot een ander

eischend, <

God

zoo

ligt

hij

ons ook

in de hoogheid zijns harten tegenover

deze nieuwe mensch op zijn knieën,

de hemelen de uiting toe

in

ons van schuld

en nu komt

mensch maken. Voor onzen ouden mensch treedt En gelijk nu deze oude mensch in plaats.

morrend en ontevreden

stond,

weldaad

mensch

nieuwe

een

alzoo

toe. Eerst heeft hij

weer rechtvaardig voor God gesteld;

verlost en

zijn eerste

te

om

zijn

Vader

brengen van een dankbaar, beschaamd en

verlegen hart.

Kwam

nu deze tweede weldaad, evenals

eenmaal volledig

tot stand, zoo

die der rechtvaardigmaking,

op

zou elk kind van God van stonde aan, en

zonder onderlaten, geen oogenblik anders dan dankbaar voor God bestaan g

kunnen.

Maar

den weg van

van

dit

dit is niet alzoo. Bij

alle

deze tweede weldaad volgt de Heere

organisch leven. Hij begint met in den zondaar de kiem

nieuwe leven in

te planten,

en brengt dan voorts door gedurig

nieuwe inwerking van zijnen Heiligen Geest, door de predicatie van het

Woord, en door stalte in

van het

hem

allerlei

voorzienige leiding in zijn leven, deze nieuwe ge-

tot rijker ontplooiing. Niet alsof dit

heilige leven uit de

kiem van

zijn

een vanzelf uitgroeien

wedergeboorte zou

Heere deze kiem der wedergeboorte aan ons

als

de

liet,

zou er evenmin ooit

iets uit groeien, als

zijn,

want

ter verzorging over-

ge uit een tarwekorrel ooit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen