E voto Dordraceno - pagina 491

ZONUAÜ

HOOFDSTUK

XVII.

479

II.

Zoo en niet anders hebben al onze godgeleerden het toegelicht. En met name aan Comrie komt de eere toe, van dit kostelijk stuk onzer

Calvijn.

rechtvaardigmaking helder en klaar

Doch

nu, en dit

is

te

hebben uiteengezet.

we

het waarover

de Middelaar hier tusschen beide met en hebben

we

te

thans handelen moeten, nu komt zijn

sterven,

vragen, hoe deze tusschenkomst

en zijn opstanding,

zij.

Het besluit van onze rechtvaardigverklaring in een raad des welbehais niet een hoofdelijk besluit. D. w. z. het is niet een besluit, om eenige losse personen te rechtvaardigen, maar om deze personen in zulk gens,

een verband

te

rechtvaardigen, dat ze

één lichaam van

saam gerechtvaardigd worden, saam

rechtvaardigen vormen, en

gerechtig hoofd. Dit

is

het,

dat

ze

niet

wel

dat

onder

gerechtvaardigd

eenzelfde

zijn

dan

in

Christus.

Het

dus niet alzoo, dat er eenerzijds zeker aantal personen

is

zijn

ge-

rechtvaardigd, en dat nu daarnaast en daarbij de Middelaar opkomt. Neen,

maar ze

zijn

hun rechtvaardigverklaring zelve

in

Middelaar ingezet, onder

Hem

gerechtvaardigd dan omdat ze

En

als in

in

Christus,

dien

in

hoofd gerekend, en niet anders

aller

Hem gevonden

óók, deze rechtvaardigmaking heeft in

worden.

Gods eeuwigen

raad

niet

plaats gehad, zonder gelijktijdige voorziening in den eisch van het recht,

maar

zoo,

Gods ge-

dat tegelijk het volle rantsoen ter voldoening aan

rechtigheid in dien raad des welbehagens vaststond.

Er

alzoo

ligt

Christus.

bij

deze rechtvaardigmaking een dubbele band aan den

Eenerzijds daardoor, dat in Christus het rantsoen vastlag, dat

Gods

recht zou betaald worden. En anderzijds doordien al deze doemschuldigen die rechtvaardig verklaard wierden, onder Christus als hun hoofd in één lichaam waren ingezet.

aan

Gods raad

wijst niet alleen

middelen daartoe. En zoo )o.

is

het einddoel aan,

er in dien raad niet

de rechtvaardigverklaring van

inzetten

van deze

in

3". het

schept

doemschuldigen;

Christus en het stellen van allen

onder Christus als hun hoofd; en Christus aan

uitverkoren

maar

na elkaar, maar in

één

ook 2o.

zou.

Niet maar één van deze drie; noch ook elk dezer drie op zichzelf;

Eén

goddelijke

in

het

lichaam

vastleggen van het rantsoen, dat

Gods gerechtigheid brengen

deze drie saam en

de

tegelijk:

maar

onderling verband.

gedachte als openbaring van ééne goddelijke Barm-

hartigheid.

Of nu dat rantsoen Christi reeds gebracht was deed er niet maar goddelijk zeker en vast was, dat het zou komen.

het

toe, indien

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen