E voto Dordraceno - pagina 64

ZONDAG

52

tot alle

hij

kwaad geneigd

HOOFDSTUK

III.

En

is.

wat men bazelt van aspiratiën en

al

neigingen en verzuchtingen, het moet

III.

al

vallen voor het stellige apostolisch

zeggen: „Daarom dat het bedenken des vleesches vijandschap

want het onderwerpt

zich der

Wet Gods

want

niet;

Intusschen hoe stellig de Heilige Schrift ons van

is

tegen God;

het kan ook niet."

Godswege deze

dood en verdorvenheid van onze natuur ook betuige, toch

strekte

vol-

rijzen

waar Of erkent dan, zoo vraagt men, niet én onze Confessie én zelfs de Synode van Dordrecht in haar leerregels, dat er toch nog wel iets goeds in den mensch is overgebleven, en is door

men

mag

heen

niet over

Gereformeerde

onze

bedenkingen,

en ontzettende stuk allerlei

er tegen dit schriklijke

loopen.

vaderen,

op grond der Heilige

juist

niet

Schrift,

steeds ten ernstigste geprotesteerd tegen de Luthersche voorstelling, alsof

de zondaar

in zijn val

natuurlijk dit

als

„een stok of blok" voor den grond lage. En

stemmen we voetstoots

De

toe.

Confessie spreekt in Art. 14

van ,,eenige kleine overblijfselen" en de Dordsche leerregelen gewagen evenzoo van „eenig licht der natuur dat ook na den val in den mensch overgebleven", en de Luthersche dwaling, die enkele Neo-Kohlis bruggianen thans weer ten onzent deden insluipen, als waren we door de zonde als stokken en blokken geworden, kan op grond van onze belijdenis

ernstig

niet

genoeg weerstaan. Als

een

ik

„stok"

„blok"

of

wil aangrijpen, kan zulk een „stok" of „blok" zich niet tegen mij verals de Heere hem aangrijpt, wel. men teruggaan op het Beeld Gods hoeverre dit Beeld Gods wel en in

zetten, en juist dat doet een zondaar,

Om en

dit

nu recht

verstaan moet

duidelijk

recht

zich

te

maken,

in

God

hoeverre het niet te loor ging. Toen schiep, schiep Hij ons werkelijk naar

zijn

de Heere ons naar

ons eerst buiten of zonder dat Beeld geschapen

Beeld op. Neen, ons wezen

zelf

is

ingeschapen onze menschelijke natuur.

Nu

is

na

hebben, er later dat tot

aan ons menschelijk wezen

heeft de zonde wel die natuur,

is mensch gebleven, en wezen aangetast. Ook grondtrekken van het menschelijk wezen is er niet een enkele

de zondaar

niet dat

van de door den val uitslijten.

blijven

te

Beeld

niet,

naar Gods Beeld geformeerd en

aanzijn geroepen, en naar datzelfde Beeld

maar

zijn

Beeld, en drukte Hij

te

Ook

loor gegaan, en zal er zelfs in de hel nooit één enkele

de rampzaligen

menschen.

Ontaarde,

maar menschen dan

in

de plaats der verdoemenisse

verbasterde,

geheel

verdorvene

beweging

zijn

en

menschen;

Adam

was. zware Gelijk ge in een vergiftigd mensch, die aan de gevolgen van een vergiftiging onder de vreeselijkste verwringingen stierf, nog evenals bij het gezondste

toch;

menschen van

gelijke

mensch dat ge u denken kunt, een

als

lever en

een hart en

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen