De verflauwing der grenzen - pagina 54

52 denkt,

een geheel andere, in de eenheid van den jnöel, te

in

doen samensmelten, een die

God

de oude harpenaar hun voorzingt van

als

„die aan de creaturen een orde gesteld heeft, een orde,

geen schepsel

der cymbalen,

dii

Hem,

;>Looft

overtreden" 183),

zal

hooge

lied te

hemelen,

gij

om

nu, bij het

en

gij

wateren die boven de

hemelen den Heere,

Looft

gij

geklank

doen uitgaan:

aarde,

gij

zijt.

walvisschen en

alle

afgronden.

Looft Hem,

gij

bergen en

heuvelen.

alle

Gij wild gedierte en alle vee. Gij

vruchtboomen en

gij

cederboomen.

Gij koningen der aarde en alle volken.

Jongelingen en ook maagden;

Dat

zij

Want aller zijner

allen

den

Name

Hij heeft den

ouden met de jongen. des Heeren loven

hoorn

gij

!

zijns

volks verhoogd, den roem

gunstgenooten, des volks dat nabij

Hallelujah!"

184)

Hem

is.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen