E voto Dordraceno - pagina 57

ZONDAG

De oorzaak van

het

ons menschen aangaat hebben, en die u met

III.

kwaad dat

HOOFDSTUK in

45

II.

kwam

de wereld

ligt

dus voor wat

twee personen, die voor lange eeuwen geleefd

in

name genoemd worden,

een

in

eene vrouw die Eva heette. Over de schuld spreken

man die Adam en we nu nog niet.

Die komt pas in Vraag 9 aan de orde. Hier wordt nog alleen naar de oorzaak onderzoek gedaan. En als vrucht van dat onderzoek belijdt nu de Catechismus, op grond van Gods Woord, dat de oorzaak niet in God en ook niet pas in ons, persoonlijk, ligt, maar dat de oorzaak in den

mensch valt aan De mensch kwam geschapen,

is

te

wijzen, en dat wel

reeds

den

in

eersten

mensch.

hand die hem schiep, maar, nauwelijks mensch de beste terstond van zijn God

zuiverlijk uit de

reeds

de eerste

afgegaan.

nog eenige aanmerkelijke tijd tusschen zijn schepping en zijn val dat er althans gedurende zij, weten we niet. Vermoed mag, eenige dagen genieting van paradijs-zaligheid zal geweest zijn, opdat de keuze die te doen stond, met heldere bewustheid zou plaats hebben. Maar ook, dat het tijdsverloop slechts kort is geweest, en nog tot geen bevestiging in eigen staat geleid had. Eenige tijd dus; want ook de schepping van Eva ligt er tusschen; en toch een korte tijd, want aan-

Of

er

verloopen

stonds gaat het verhaal verder.

Wat

nu

bij

Adam

was een hier, maar

en Eva plaats greep

val.

Hoe

dit

met het

Gods samenhangt hoort weer niet bij een latere Vraag. Thans komt alleen de val als zoodanig ter sprake. Val nu duidt niet aan a/val", maar een val van boven naar beneden, van hooger naar lager, en ziet dus op den stand waarin de mensch eerst stond, en van waar hij neersloeg. Hij was door zijnen God ontzaglijk hoog geplaatst, op den hoogsten stand onder alle schepselen, en uit dien beeld

,,

stand

viel

hij

nu

dus geen sprake

uit.

Hij

stond, viel en lag nu machteloos neder. Er

is

Adam

van een enkele, op zichzelf staande en ras voorbijgaande overtreding, maar van een groncf-overtreding, een wortelbij

zonde, een zich vergiftigen in zijn levensbeginsel. Hij kon niet zoo eens

even

een

enkele

zonde

begaan, en

dan

zijn

loop

in

heiligheid

weer

maar zoodra hij ook maar één enkel oogenblik zonde beging, gaan in heiligheid opeens en voorgoed uit. Ge kunt een bloem

voortzetten,

was

het

niet

eens

even,

een

oogenblik,

van

den

tak

afknippen,

om

er

die

terstond daarna weer op te zetten en ze dan te laten voortbloeien. Eens er af is altoos er af, en de bloem is voor altijd weg. En evenals die bloem nu, zoo bloeide ook de mensch niet uit zichzelven, maar al zijn kracht en levenssap en tint optrekkend uit zijn God. En zoodra de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen