E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 396

ZOND. XXXIII. HOOFDSTUK

398

De oorzaak hiervan

vorm

deze

dien

ver

niet

is

I.

zoeken. Ze lag in den onjuisten

te

beide stukken allengs in de onderwijzing der

geworden Kerk hadden aangenomen. Ook nu nog verstaat

Roomsche

van, als

niets

er

van Bekeering heeft minst

soms

hem van Wedergeboorte

ge

zelden gehoord. Althans

een levensquaestie die voor

als

Roomsche

in

hij

zijn

Roomsch

een vrome

spreekt; zelfs

beschouwt ze

hij

eeuwige zaligheid

aller-

beslist.

En

van den mystieken kant

stichtelijke litteratuur, die anders

innigs heeft, mist ge bijna altoos den in ons oog zoo onmis-

veel

baren eisch, dat alleen door de Bekeering, die werkt,

zelfs

toegang in

de

koninkrijk

het

de Wedergeboorte op-

uit

hemelen kan worden

der

ont-

sloten.

Om

u nu helder voor

te stellen,

hoe

dit in

de

Roomsche kerk zoo

doet ge het best, met u eerst te herinneren, wat

Doop

om

leert.

Rome

ex opere operato,

wedergeboorte aan

gekomen der

te

d.

i.

den heiligen

Doop de macht

bezit

door de daad zelve van het doopen, iemand de

brengen. Hiertoe zou

men onder

de

Roomschen

niet

indien niet eerst een onjuiste voorstelling omtrent het wezen

zijn,

kerk

Rome van

oordeelt namelijk, dat de heilige

liep,

ware ingeslopen. En daarom moet hier op deze

kerk even worden terruggegaan. Zeer terecht de Heilige Schrift, dat er geen zaligheid

is

belijdt

Rome

leer over de

op grond van

buiten de kerk van Christus

mits ge die kerk althans voorzoo verre neemt als het Lichaam van Christus.

Neemt ge

lijk

herhaaldelijk in de Heilige Schrift ook gebeurt, als één en hetzelfde,

dan

is

toch die beide:

De Kerk en het Lichaam van

het volkomen waar, dat de kerk „alleen zaligmakend"

ingelijfd

worden

in de

kerk hetzelfde

en dus ook hetzelfde als overgaan liep

en

dus

alles wel,

hierin

ge

denken aan de kerk

Rome

is

als ingelijfd

worden

en dat

in Christus,

den dood in het leven. Tot zoo ver

en was er op deze voorstelling niets af dedingen. Maar,

daarbij nooit

altoos

uit

is,

school al het kwaad, als ge in dien zin van de kerk spreekt,

moogt ge niet.

Christus, ge-

denken aan de kerk

in het zichtbare,

in het onzichtbare. Dit

deed

maar moet

Rome

echter

bracht dit alles op de zichtbare, op haar kerk, op haar pries-

terlijke hiërarchie, als ecclessia representativa over, en

tot de gedrochtelij ke

voorstelling, dat het

Roomsche kerk met de het opgenomen worden

kwam

op die wijze

ingaan in de gemeenschap der

inlijving in Christus gelijk stond; en dat alzoo in

deze kerk van

Rome

de eigenlijke wederge-

En overmits nu de heilige Doop middel was, waardoor deze band met de Roomsche kerk gelegd werd

boorte en de ingang tot de zaligheid was.

het

leerde

der

men dan

kerk

voorts, dat het

inleidt;

teweegbrengt.

alzoo

sacrament des Doopsels

inlijft in

in de

gemeenschap

Christus; en derhalve de wedergeboorte

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen