E voto Dordraceno : toelichting op den Heidelbergschen Catechismus - pagina 469

XXXIVa. HOOFDSTUK

ZOND.

aard van het zedelijk leven. Al vergelijken

bij

mag men

471

III.

toch ook het zedelijk leven wel

het groeien van een boom, die vrucht draagt, toch

zedelijk leven nooit als een natuurproces

wordt

vernietigt het, en

name ook wel

zijns

worden opgevat. Wie dat

doet,

ondanks Pantheïst. Een gevaar waarop met

Gereformeerde kringen

in

mag het

mag gewezen, omdat

het zoo

vaak voorkwam, dat men, de vastheid van Gods raad verkeerd opvattenzijn innerlijk leven zich voorstelde, als buiten alle wilskeus, zich

ook

de,

naar een vaste natuurwet. Men weet dan ook, hoe er her-

ontwikkelend haaldelijk

formeerd waanden, en uit Christus,

onder ons

secten

allerlei

maar

het zedelijk leven

die toch feitelijk

haar levenskracht putt'en, niet

Spinoza of een ander pantheïstisch wijsgeer. Neen,

uit is

>

zijn opgestaan, die zich hyper-Gere-

en

blijft juist

hierdoor van alle natuurlijk leven pvin-

onderscheiden, dat het onze eigen medewerking vraagt, of tegen-

cipieel

werking

als mogelijk stelt,

en hierdoor onze eigen verantwoordelijkheid

laat geboren worden.

Het best gevoelt ge den overgang tusschen hooger

zedelijk

leven,

functiën,

die buiten

niet

stand

tot

loozen

zoo

uw

wil,

ge

uw

bij

uw

en

dit

lichaam onderscheidt tusschen die

vanzelf werken, en die andere functiën, die

komen dan met uw

omloop door

dit bloot natuurlijk

wil.

Uw

bloed volbrengt zijn ruste-

aderenweefsel en de kamers van

uw

hart van-

ongemerkt, zonder dat ge er over denkt. En zoo ook ademt ge vaak

zelf,

uren lang rusteloos in en

ademhalingswerktuigen ding,

uw

kleeding,

uw

uit,

in

zonder dat ook maar de gedachte aan

u opkomt. Maar zoo

is

het niet

met uw

uw voe-

uw beweging. Want wel bestaat er uw lichaam in elk gegeven geval, in om volkomen normaal te blijven maar

verwarming,

een absolute bepaling voor hetgeen elk

van

noch

die vier opzichten, eischt,

noch

die voeding,

die kleeding,

weging gaat vanzelf. Dat

moet komen, ding niet

alles

uw

;

die

verwarming, noch die

be-

moet van u komen. En omdat het van u

het zeer denkbaar, dat

nakomt

gevaar voor

uw

is

;

noch

gij

de goddelijke wet van

u op ongezonde wijze kleedt

;

uw

voe-

en zóó verwarmt dat ge

lichaam schept; en of de noodigen beweging nalaat of

lichaam zoo beweegt, dat ge een ongelijk krijgt en

uw lichaam doodt.

Tot op zekere hoogte echter volbrengt ge deze vier actiën bijna ongemerkt en als vanzelf. Ge eet dag aan dag, zonder u eigenlijk rekenschap te ge- ~y

ven

van wat ge in uw eten

niet geringe

doet.

Zoo ook kleedt ge u en zoekt ge by

En met name uw loopen, hoewel op zich zelf een — kunst zie dat maar aan een kind dat pas loopen leert —

koude de warmte

op.

volbrengt ge ten slotte bijna even regelmatig, ongemerkt en vanzelf, als ge

adem

haalt

met uw longen. Die meest gewone daden ten opzichte

van ons lichaam vormen

in dien zin

dus zekeren overgang tusschen ons

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen