GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

De verflauwing der grenzen - pagina 39

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De verflauwing der grenzen - pagina 39

Rede bij de overdracht van het rectoraat aan de Vrije Universiteit op 20 october 1892

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

37

Sinne

heutigen

des

der Welt"

grenzen over,

dat is,

leiden

een

als

auf

„ruht

Professor

Jurist,

Christus

dem

dan „cin

is

Theil

en ge verwondert er u niet meer

dan

niets

de tegenwoordige

dat

niets

waarheen dat uitwisschen der

ge,

ziet

gaat,

ander

Kerk van

de en

Kerk

Zoo

146).

ons

Kirchenrechts"

een

schrijven durft,

Religwns-Verein

verhouding tusschen Staat en der

Prinzipe

Zorn,

Souveranitat des Staaten,

welcher auch die Kirche untergeordnet

ist" 147).

En nog zou

den boezem der kerken de wacht aan de grenzen nog op haar post stond. Maar ook dit

niets

hiervan,

zijn,

althans

indien

ge weet

het,

in

het tegendeel waar.

is

nog voor de grenzen opkomen, grenzen

zet

men

Als er

die

zijn

hen over de

juist

Alle grens van Belijdenis wordt door de openlijk

148).

geproclameerde leervrijheid uitgewischt.

De Kerk moet op

een

wereldsch genootschap als de ééne druppel water op den anderen

Al

ook een volk in zijn massa van den Christus af, toch moeten het „volkskerken" heeten. Zelfs wie aan geen Vader in ^de hemelen meer gelooft, mag zijn philosophie den volke als Evangelie verkondigen. En waar ge nog hope bleeft koesteren, dat althans de „geloovige" godgeleerden tegen zoo stuitenden misstand reageeren zouden, ziet ge de gelijken.

viel

Vermittelungs-theologen

van

alle

gading de

confessioneele

grens opzettelijk uitvlakken, en steeds ruimer scheut van hun philosophischen wijn tot

in

in

het zuivere levensvocht mengen, als

het hart van onze Christelijke mysteriën zelf de diepe

grenslijn uit te wisschen, die

verduisterde

Ook

om

Rede

van die

Gods

heilige

Openbaring van onze

scheidt.

zijde valt

dus op geen steun tegen wat Hermann

„die geistige Zerrüttung" onzer

eeuw noemt,

Noch onwrikbare beginselen van ingeprente zielsovertuiging,

noch

grippen kunnen aan ons volk van

komen, zoolang een

geestelijk

te

zedelijkheid,

rekenen

149).

noch een diep

vaststaande algemeene be-

zijn kerkelijke leiders

Tohoe

Wa

kring dezer leidslieden het geprezen ideaal

meer in

den

En toch

juist

Bohoe 150) blijft.

toe-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's

De verflauwing der grenzen - pagina 39

Bekijk de hele uitgave van vrijdag 1 januari 1892

Abraham Kuyper Collection | 104 Pagina's