E voto Dordraceno - pagina 241

ZONDAG zijn

HOOFDSTUK

X.

En overmits zij God opnemen, staan

gebied voert.

Heere

hun

229

III.

geloovigen zijn en het dus voor den ze er nu op, om dat onregelmatige

gebied zoo groot mogelijk te nemen, en dat domein waarop de Natuurwet zal heerschen, zooveel mogelijk in te krimpen. En hieruit nu wordt hun vijandschap tegen de Natuurkunde geboren. Immers als nu de Natuurkunde maar stil zat en niet voortschreed zou men haar alle eere geven. Maar nu die Natuurkunde niet stil zit, maar eene koene werkzaamheid ontwikkelt, en telkens meer Natuurwet ontdekt nu maakt dit de geloovigen bang. Ai mij, denken ze, als dit zoo voortgaat, blijft er ten leste niets meer onregelmatigs over en zal het einde zijn, dat aan God mijn Heere heel zijn heerschappij ontnomen wordt. En op dit onware standpunt moet men wel zoo oordeelen. Wie eenmaal de Natuurwet buiten God plaatst, en voor God alleen het onregelmatige overlaat, die moet wel begeeren, dat allengs de Natuurwet leugen blijke en zooveel mogelijk terrein aan haar beheersching onttrokken blijve.

Doch juist tegen heel deze voorstelling komt nu onze Catechismus op grond van Gods eigen Woord dan ook op; en let er op, hoe onze Heidelberger daarom in deze Zondagsaf deeling juist niet zegt: „alzoo dat storm en onweder, aardbeving en pestilentie ons niet bij geval maar van zijn Vaderlijke hand toekomen"; maar dat hij omgekeerd juist de zeer gewone en regelmatige dingen opsomt, en u spreekt van „loof en gras, regen en droogte, spijs en drank."

Reeds Calvijn had er dan ook met nadruk op gewezen, dat heel deze alsof de gewone dingen door de natuurwetten gedragen worden, diep ongeloovig was, en daartegenover de gansch Schriftuurlijke voorstelling,

belijdenis

gehandhaafd:

dat

al

hetgeen door eenige natuurwet

in

zijn

gang en loop bepaald wordt desniettemin, of juist daarom, van oogenblik tot oogenblik in zijn gang en loop bepaald wierd door God. En wel verre van hiertegen op te komen, wenschen wij deze stelling zelfs nog uit te breiden, en te verklaren, dat o. i. alles door een vaste Natuurwet in zijn gang en loop bepaald wordt, maar dat ook juist deswege alles van oogenblik tot oogenblik beschikt en geregeld wordt door

Gods

eigen hand.

Wij verwerpen dus geheel en

al

valsche

die

deeling in regelmatige en onregelmatige,

voorstelling

gewone en ongewone

van

een

verschijn-

Het staat voor ons vast, dat alles één gebied, één terrein, één domein vormt, en dat er op dit gansche terrein niets is, of het volgt zijn gang selen.

en loop, door die natuurwet bepaald.

Ook

de storm, ook de aardbeving,

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen