In de schaduwe des doods - pagina 207

199

En nog erger wordt de leugen in den rouw, als de ijdelheid en de behaagzucht er zich in mengt. Kouw beduidt, dat de ziel zich terugtrekt van de buitenwereld, en eigenlijk de verzorging van het lichaam te veel acht. En in strijd hiermee nu ziet ge, o, zoo dikwijls vooral vrouwelijke behaagzucht zich in den rouw inmengen. Vooral voor slanke, blonde vrouwen, van wat bleeke tint, staat rouw, o, zoo interessant. En dan wordt en alles uitgedacht, ora in snit van gewaad en golalles verzonnen, ving van sieraad uit het rouwkleed een soort prachtkostuum te maken, waarmee men voor den spiegel gaat staan, en waarin men zichzelven behaagt.

Van twee zijden wordt dus ook nu nog CTods volk tegen den rouw ingenomen. Bij hooge geestelijke stemming heeft het aan het rouwkleed geen behoefte, en de leugen, die zich door de zonde ook in de plooien van het rouwkleed verbergt, is stuitend. En toch zou het daarom niet goed zijn, aan allen rouw een einde te maken. Dit zou voor velen te sterk wezen. Vooral daar bij zeer velen, helaas, het geestelijk leven niet hoog genoeg gestemd is, om den rouw in het kleed te kunnen missen. Maar één ding sta daarbij op den voorgrond. Gods kinderen zijn vrijgemaakt, en moeten zich nooit onder een juk van dienstbaarheid laten brengen. Nooit dus rouwen, omdat anderen het ons opleggen, of zeggen dat we het niet laten kunnen. De wet des Geestes luidt ook hier: Kouw dan alleen, als het waarheid in uw binnenste is, en eigen drang, eigen behoefte, eigen zin er toe uitdrijft. Zoo alleen biedt ge aan de leugen ook in het rouwkleed weerstand, en zoo alleen verkrijgt de rouw weer uitdrukking en beteekenis. En volgt men dien weg, dan zal het zich niet zelden voordoen, dat er niet gerouwd wordt bij zeer zware verliezen, en juist wel gerouwd wordt, als vreeze rees, dat het niet diep genoeg zou gevoeld worden. Immers «ie door God, o, zoo diep in zijn teederste liefde geslagen en in de diepste vezelen van zijn hart gewond is, die rouwt ook zonder rouwkleed diep en lang, en kan zich lange dagen in het gewoel der wereld niet mengen, en boezemt aan zijn omgeving wel dien eerbied in, dat men niet onkiesch zijn rouwe komt storen. De diepste rouw van het hart heeft geen steun van het rouwkleed noodig, maar verraadt ook zonder rouwkleed wel, wat er in de worsteling der ziel omgaat.

Maar greep het verlies minder aan minder vooral dan moest / zoodat de ziel zich verwijt, dat de liefde te flauw, en daarom de rouw te ondiep was, dan ja, kan het rouwkleed als een steun voor eigen, herinnering gezocht worden. ;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen