GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 180

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 180

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

160

IN ZIJN

KRAMKHEIU VERANDERT

GIJ ZIJN LEGER.

Denkt ge om

die //kranken" wel veel ? Leven ze in gebed ? Blijven ze, niet vormelijk, maar met deernis en ontferming invloeien in het gebed van de gemeente, als ze op den Sabbat saamkomt? Ze zijn „onze kranken", en ge gevoelt, wat daarin ligt. kranken, die bij ons hooren, die uit onze krinitOnze^'' gen, uit onze gemeente, uit onze woonkamers, naar de ziekenkamer gingen van ons vleesch en ons bloed. Onze kranken, die daar liggen, om ons wat te zeggen, om ons te stuiten in onze dartelheid, om ons toe te roepen: //Straks komt het aan u". Onze kranken, die ziek werden, opdat wij onze liefde aan hen zouden oefenen, opdat uns geloof aan hen openbaar zou worden, opdat ons de troost op de lippen zou komen. Onze kranken, die als priesters en priesteressen daar in het witte kleed nederliggen, om ons zacht toe te fluisteren n Alleen door en om de zonde; dus ook om en voor u !" Ja, waarom zou het in de pen blijven, //onze kranken", ze zijn een zout dat bederf weert in ons bedorven en bedervend leven. Als die kraukheden eens niet waren gekomen, hoeveel minder zielen zouden heur God hebben gevonden, hoeveel toewijding en zelfverloochening ware nimmer ontloken, hoeveel teugelloozer zou de luchthartigheid der wereld niet voorthollen op haar golvend pad? De kraukheden, ze zijn een tegenhoudende genade voor heel onzen levenskring. En dat is de heerlijkheid voor onze kranken die nederliggen. Ze denken dat ze niets doen, en zie Ze wanen dat al hun lijden om niet is, ze zegenen ons. en toch hun smarten zijn een cement voor Gods huis. Wonderlijk, niet waarr Omdat het anders alle palen' tebuiten zou gaan aan brooddronkenheid en dartelheid, zendt God de Heere een engel die slaat, en uit de liool van dien engel valt hier een spat des toorns op een lief blozend kind, dat verbleekt en wegteert, en valt ginds een droppel op een vroom kind Gods, dat ijverde voor den Heere der heirseharen en nu plotseling in zijn loop wordt geuw^

;

II

:

stuit.

Waarom, zoudt ge als

er

zieken

zijn

in

uw waan

moeten,

zoo zeggen, waarom,

waarom

treft

Gods ban dan

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 180

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's