In de schaduwe des doods - pagina 40
meditatien voor de krankenkamer en bij het sterfbed
:
32 Hij overvalt u dan niet als een leeuw, die zijn prooi bespringt, maar waarschuwt u van verre, zegt u aan dat Hij komende is, en roept „Heden, indien gij mijne stemme hoort." Hierin nu ligt deze barmhartigheid, dat uw God u daardoor de gelegenheid biedt, om u op het ergste voor te bereiden. Om als ge u aan uw God ontwend hadt, u weer tot Hem te wenden. Om als ge
vervreemd waart, u te bekeeren van uw afdoling, en zijm gemeenschap weer te zoeken. Een genade, die dan wel niets geeft voor de wereld die zich verhardt, maar die zoo dikwijls den heerlijken stoot gaf om wankelende zielen, die nog altoos aarzelen, tot hartgrondige en besliste bekeering^
van
uw God
heilige
En een
genade, die bovenal steeds zoo krachtig bleek, om' in doodschheid verzonken waren, weer terug te roepen naar een toestand van levende, gevoelige vroomheid.
te
brengen.
Gods kinderen,
die
En o, dan draagt die terugkeer Gods heiligen zoo schoone vrucht.
tot stille, gevoelige
vroomheid
bij
Niet alleen hierin, dat ze weer op Gods geboden merken, en du» naar het zesde gebod, alles mijden en voorkomen zullen, waardoor ze moedwillig hun eigen leven of het leven van hun naaste in gevaar zouden brengen; maar bovenal, dat ze hun God weer in allesgaan zien, in de plage die nadert; in den welstand, dien ze nog^ genieten; in het leven van vrouw en kinderen; meer nog in de
ook
bewegingen hunner ziel. er weer aan God gedacht; dan klimt er weer,, ook al» de lippen zwijgen, een lofzang op voor zijn oneindige ontfermingen in den Zoon zijner liefde; en dan wordt de ziel aldoor biddende gemaakt, of Gods verborgenheid over onze tente mocht wezen, en onze eigene ziel en de ziel der onzen mocht worden voorbereid, om, zoo Hij het gehengde, onzen God ook in zijn bangen toorn te ontinnerlijke
Dan wordt
moeten.
En
is
het dan zoo, dat het
God
behaagt, ook ons met zijn plage te
kudde weg te dan behoeft de overgang in onze ziel niet meer gemaakt. Dan is de dood die komt geen dief meer die inklimt en ons verrast, maar een bode van onzen God, op wien we gerekend hadden. Dan tser gemeenschap met het Eeuwige Wezen, ook als de nood op het hoogste klimt, ook als de baren en de golven des Almachtigen over ons henengaan. Ja, dan weet onze ziel het, dat zelfs de dood ons van die gemeenschap niet scheiden kan, maar ze integendeel ons nog veel inniger, en dan voor eeuwig brengt. overvallen,
rooven,
of ook uit ons huis, als een schaap uit de
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893
Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's
![In de schaduwe des doods - pagina 40](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/abraham-kuyper-collection/in-de-schaduwe-des-doods/1893/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893
Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's