In de schaduwe des doods - pagina 281

WEDUWE GEWOED EN.

261

geen vrouw zijn geweest, en in haar man geen wezenlijken onau hebben bezeten. Zoo had God het verordend. Zoo was bij haar de geloofspraclijk ook in haar huwelijk. Maar nu kan het dan ook niet anders, of door het sterven van den man, dien zij zoo innig liefhad, en op wien ze zoo onvoorwaardelijk steunde, is juist die steun haar ontvallen. Ze is nu als het klimop, dat om den stam van den eikeboom groeide. Maar zie, nu is die eikeboom bij den tronk afgehouwen, en het klimop ligt op de aarde neder. En nu wil haar God zich in een nieuwen, rijkdom aan haar openbaren. Haar innerlijk opheffen en zelf de stam zijn, waaraan dit klimop zich weer kan oprichten. En dat staat nu uitgedrukt in het forsche woord, dat God haar Rechter wil wezen. Want natuurlijk, het bangste is het voor een weduwe, als de buitenwereld, nu ze van haar man beroofd is, misbruik van haar zwakheid wil maken, en haar in haar staat en stand en goed te na komt.

Dan zou ze hulpeloos staan. Maar neen, dan staat ze toch niet hulpeloos, want haar God geeft haar dan uit den hemel de belofte: Ik zal uw Rechter zijn.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen