In de schaduwe des doods - pagina 126

118

En nu

schijnt dit,

als

men jong

is,

lang,

maar hoe kort

is

het in

waarheid niet?

Van

gaan er tien en onder allerlei nietszeggend gekeuvel heen, zit ge andere tien aan tafel, en blijft er voor het eigenlijke leven hoogstens een twintigtal jaren, zelfs bij den langstlevende over. En wat zegt dat bij de eeuwen gerekend? Bij de straks twintig eeuwen die sinds Bethlehera, en de zestig eeuwen die sinds Adam aan

die zestig a zeventig jaar verslaapt ge er twintig,

allerlei

>

bagatellen

verliepen?

Twintig jaren om te werken, ook als men zestig a zeventig wordt, wat zegt het bij de eeuwigheid? En dan moet men nog acht uren per dag werken, degelijk doorwerken, en wie is er die dat doet? Dat deedt ge althans niet in uv,' tiende jaar, ook niet in ziekte of op reis; ook gaan er uw Sabbatten nog af. Nauwkeurig berekend, gaat er dus ook van die twintig jaren nog heel wat af, en zal het al veel zijn, zoo ge van een leven van zestig a zeventig jaren er vijftien kunt tellen, waarin gearbeid en iets verricht

is.

En nu

baat geen klachte hierover.

Ons leven is nu eenmaal niet langer. Voor slaap moet er een derde Spijs nemen kost tijd, en tijd die velerlei kleine bezigheid, die af. met de verzorging van ons lichaam saamhangt. Ook tegen ziekte bezitten we geen waarborg. Maar feitelijk komt de som van het wezenlijke leven dan toch op een zeer klein cijfer neer. Slechts één op de twintig, die vijftien jaren wezenlijk iets uitricht, en de anderen nog veel minder. Maar er zoo aan toe te zijn, en dan nog altoos voort te leven in een besef, alsof het altoos duren zou, is toch een zelfmisleiding die te ver gaat, een onvergeeflijk tekort aan helderheid in onzen eigen

Nu is dat bij een kind der wereld nog te begrijpen. Een kind der wereld raakt als hij sterft alles kwijt. Hij is voor den dood wel niet altijd bang, sommigen zelfs ganschelijk niet. Maar met den dood is het genieten van het leven dan toch uit. En daarom is het zoo begrijpelijk, dat een kind der wereld liever maar voortdroomt, in de verwachting van na het heden nog een dag van morgen te vinden, en voorts liever de toekomst niet in wil denken. Maar bij een kind van God moet dit toch anders wezen. Voor hem is het met den dood niet uit, maar begint het na den dood eerst recht.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen