GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 170

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 170

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

HET AVAKEN.

150

zijn zenuwen bedaren doet, en ge ten leste aan ademhaling merkt, dat hij sluimert. Dat kan dan zóó heerlijk worden, dat ge ten leste de moeite van het waken vergeet, en er meer in geniet dat uw kranke slaapt, dan de eigen slaap u genieting zou aanbrengen. En als wie waakt dan een tijdlang niets meer hoorde, en om eens te zien hoe het gaat, op de teenen zachtkens naar het ziekbed gaat, het gordijn half openschuift, en nu zien mag, hoe de arme lijder, met een trek van ontspanning op het gelaat, in stillen slaap ligt weggezonken, o, dan trilt er blijdschap door het hart, en dan dankte niet zelden wie waakte voor den ander die sliep.

en

in

/.ijn

Soms dat

heeft zelfs zulk

waken, reeds

men waakt, een meerder

in

den eigen

nacht

loon.

Job van een God die psalmen geeft in in dat waken met zijn God mocht verkeeren, heeft dat woord van Elihu wel verstaan. Dat stille waken, als in huis alles ter ruste ging, en de lijder ten leste zelf insliep, doet, bij de schemering van het getemperd licht, vaak zulk een heilige aandoening over de ziel komen. Men is dan zoo (jansc/t alleen, en toch niet eenzaam, want meest in zulke stille nachten komt Een, dien niemand ziet, dan met ons waken, en waken over onze ziel. De ernst des levens is dan van rondsom. Dat ziekbed doet telkens allerlei bange vragen in het hart opkomen. Zal het. ten doode zijn, of zal het nog een terugkeer zijn in het leven ? Al de herinneringen van het jagen van den dag gaan door onze gedachten. Wat het morgen weer zijn zal? God alleen weet het. Uit angst komt ge, en als de morgen aanbreekt, gaat ge nieuwen angst en nieuwe Elihu sprak

tot

den nacht, en wie

zorge tegemoet. Zoo vergeet ge de wereld ge denkt nauwlijks aan uzelven meer; de vragen van dood en eeuwigheid bestormen u en nu, in de stilte van den nacht, in dat half;

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 170

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's