In de schaduwe des doods - pagina 282

XLVL „Icjaaid

in

perderfefijl^eid."

GEZAA.ID IN VERDERFELIJKHEID.

Alzoo zal ook de opstanding der dooden zijn. Het lichaam wordt gezaaid in verderfelijkheid, het wordt opgewekt in onverderfelijkheid. 42. 1 Cor. 15 :

Een kundig geleerde, die uit het Synodaal genootschap naar de kerk van Rome was overgegaan, klaagde er onlangs over, dat onder ons, Gereformeerden, het lijk van onze afgestorvenen zoo achteloos pleegt behandeld te worden. Hij onderstelde, dat de scheiding van ziel en lichaam in het sterven nog niet voltooid was, en dat de afgescheiden ziel dus nog zekeren tijd behoefde, om zich geheel van het lijk los te maken, of uit het vertrek en de woning, waar het lijk stond, weg te komen; en dat het deswege voor onze afgestorvenen zoo pijnlijk moest zijn, indien men hun lijk in het donker liet liggen, en er niet bij bleef, om te bidden en te waken. Daarom trok Romes usantie hem zoo aan. Immers in Roomsche gezinnen laat men meestal kaarsen bij het lijk branden, en hetzij de familiebetrekkingen, hetzij liefdezusters blijven er gemeenlijk tot aan de begrafenis, dag en nacht, bij, om op het lijk toezicht te houden en bij het lijk te bidden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen