In de schaduwe des doods - pagina 63

55

ook

gij

een

deel

nooit

kunt hebben of ziek kunt

pijn

van

zijn, of ge ondergaat over ons geslacht kw^am, ter wille van mede verantwoordelijk staat; waarmee waarvan ge de zaden nog omdraagt in uw

het lijden dat zonde, waarvoor gij

diezelfde

zelf hebt eigen hart. gij

geheuld;

ja,

Soms

treedt dit rechtstreeks aaa het licht, als iemand zich een op den hals haalde door onmatigheid, of door onvoorzichtig zijn gezondheid te wagen, om nu van die vreeselij ke ziekten, die achter drankzonde en ontucht komen aansluipen, niet te gewagen.

ziekte

Maar

dit zijn uitzonderingen.

verband

en zonde niet zoo verborgen. Maar dat het er dan toch is, merkt ge wel bij zware pestilentiën, als de consciëntiën in het gemeen met verschrikking worden aangegrepen, en duizenden bij duizenden, die aan hun God ternauwernood meer dachten, opeens bekommerd worden vanwege hun zonde. Ge merkt het bij krankheden als Mirjams melaatschheid, waarvan uitdrukkelijk gezegd werd, dat ze als een plage en straffe haar Gemeenlijk

het

ligt

Dan

duidelijk bloot.

is

tusschen

het er wel,

ziekte

maar het

is

overkwam.

En

merkt

ge

kranken

het

ook,

schonk,

absolutie

zoo

en

Jezus bijvoegde:

dikwijls

bij

er

„Uw

genezing der

de

zonden

zijn

u

vergeven."

En

de proef uit het heden, let er dan maar op, hoe kennis van hun eigen hart hebben, ook bij gewone krankheden zich in de consciëntie geraakt gevoelen en naar verzoening dorsten, terwijl alleen de ongeestelijke en oppervlakkige personen op hun ziekbed zonder geestelijke bemoeienis voort-

juist

ook

ge

wilt

die

zij,

de

teederste

dommelen.

Toch is het zaak, dat ge op dien samenhang tusschen krankheid en zonde nog nauwer let. Niet om te zeggen, dat een gezond mensch braaf is, en dat een, die veel tobt en sukkelt, een zondaar of zondaresse in het verborgen moet

zijn.

Laat

denk

dat

die

zondigde,

moest Die

valsche toepassing toch aan Jobs dolende vrienden over, toch aan het zeggen van Jezus over den blindgeborene, blindheid geen straf was voor wat die jongen of zijn vader

die

en

maar

een

lijden,

waaruit

verheerlijking

van

Gods naam

rijpen.

personeele toepassing voegt u niet, tenzij toepassing maakt in uw eigen consciëntie.

Maar evenmin moogt ge daarom zeggen,

God

die personeele

dat er nooit oorzakelijk

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen