GeheugenvandeVU cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van GeheugenvandeVU te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van GeheugenvandeVU.

Bekijk het origineel

In de schaduwe des doods - pagina 120

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In de schaduwe des doods - pagina 120

meditatien voor de krankenkamer en bij het sterfbed

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

113 worden; en toch heeft het niets meer van wat het vroeger was. „God heeft in krankheid zijn leger veranderd!" Bitter bleef het, en toch is het zoet geworden. Omdat de Heere kwam en de ziel vatte en een kracht vanbinnen inblies en troostte met zijn teederste vertroostingen. En dan begint er een geloofsweg Het neemt alles een nieuwe Daar wuiven ze hun takken reeds van verre, die gedaante aan de verkwikkelijke waterfonteinen. En daar heerlijke palmen om legeren dan de kinderen Gods zich bij. En dan denken de omstanmaar zij ders: „Hoe schrikkelijk toch! hoe bitter smartelijk!" merken het niet, zij proeven als zoet, wat bitter over de lippen !

!

kwam. o. Met God

of zonder dien God, dat maakt in krankheid het leger

zoo heel anders.

XXIX.

Dat

ik

mij

verkv\;ikke,

eer

dat

ik

heenga

EEN LAATSTE HELDER OOGENBLIK. Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet meer zij. Psalm

De zijn

dicht

39

:

14.

heimelijke hoop, die bijna elk kind van God koestert, om op ziekbed veel van zijn geestelijke schade in te halen, en nabij zijn God te sterven, loopt in den regel op bittere teleur-

laatste

stelling uit.

Geheel

worden

valt

die

hoop weg voor allen, die plotseling uit dit leven iets wat lang niet zoo zelden gebeurt. Hetzij

weggenomen;

ongeluk ons leven afsnijdt, 'tzij dat een beroerte ons overeen onverhoeds intredende verlamming opeens den klop van het hart of de ademhaling stil doet staan. Doch ook al gunt God de Heere zijn kind een zachter overgang, en ook al sluipt er een ziekte in onze leden, die ons vooraf weken-, maandenlang aan het ziekbed kluistert, toch vindt ge ook bij die langgerekte krankheid de geestelijke frischheid en sappigheid, o, zoo weinig; en zoo ge hooptet van een langzaam heengaan een rijke voor uw eigen ziel weg te dragen, komt ge meestal stichting dat

valt,

een of

bedrogen

uit.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's

In de schaduwe des doods - pagina 120

Bekijk de hele uitgave van zondag 1 januari 1893

Abraham Kuyper Collection | 316 Pagina's