Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 102

Afd. 2 Hfst.

94

III.

ANSELMUS.

§ 52.

grondslag rustende philosophie geleid

zoo ware de schaduwzijde

,

van de Scholastiek gemeden. Maar deze onderscheiding bleef uit, en zoo kon het niet anders, of de philosophie moest in de dogmatiek indringen sophie,

Summae de vermenging bieden van eene philomachteloos tegenover het dogma stond en dus niet

en

,

die

kon

principieel

de

in

en anderzijds vaneene theologie, die van het leven

zijn;

werd afgesneden en hing aan een philosophisch

men

bedenkelijker was, daar

door de

zich

om

wikkeling den pas had afgesneden,

en zoo

gebrek

dit

dit

Haar

Augustinus,

terug

deels

pogen op

om

gaan;

steunpunt dat de Scholastiek

men aan

te

de rede ze deels steunt, deels er niets redelijks tegen heeft,

te

altoos de belijdenis der Kerk, gelijk ze des-

en van deze belijdenis poogt

gold,

tijds

met name op

is

te gaan,

Want wel zag de latere Scholastiek Thomas nooit om op de Schrift en de

niet het eigenlijke

is

object

dogmatische ont-

latere

op de Schrift terug

zoeken.

en verzuimt

in,

maar toch zoekt.

realiteit te

kerkvaders,

groote

te

den wortel van het leven der wedergeboorte,

in haar, als in

verband met de

wat

rag. Iets

onbevoegd

zichzelf zeer

is

om

hoog

,

er over te oordeelen.

toonen, dat in te

Nu

brengen staat dit

in zooverre het een streven verraadt,

den tweestrijd tusschen ons denkend en belijdend bewustzijn op

te heffen,

maar toch

blijft

het te veel denkgymnastiek en wortelt

het niet genoeg in de geestelijke § 52.

realiteit.

Anselmus.

Anselmus van Canterbury, Petrus Lombardus en Thomas van Aquino zijn de drie machtige Doctores ecclesiae die dit scholastisch gebouw optrokken. Niet alsof niet ook reeds vóór Anselmus de dialectiek in het heiligdom was maar zelfs bij binnengeleid ,

,

Lanfranc, Anselmus' leermeester, geschiedt weermiddel. viel,

moest

Omdat hij

Berengarius

zich,

hem met

dit

het

nog enkel

wapen der

als ver-

ratio aan-

hoezeer ook tegen zijn zin, met hulp der

ratio verdedigen. Eerst echter toen juist in

Lanfranc gebleken was,

met wat ongehoopt succes zulk een pleit te voeren was, ontwaakte in Anselmus de lust, om ook ter bevrediging van eigen behoefte dezen intellectueelen arbeid ter

eerst tot deze studie

om

hand

te

nemen. Anselmus

haarzelfs wille

,

zette zich het

en wierd juist daardoor de

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen