Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 168

,,

Afd.

IÓO

Hfst.

2.

FRANCISCUS iunius.

§ 68.

III.

sapientia dragen (p.48,49). Gelukkig

eenheid der Theologie te vinden

homine

locus de

dan in als

is

om

daarbij zijn greep,

de res divinae

in

de

zoodat ook de

,

Theologie geen andere beteekenis erlangt,

in zijn

van kennis van het schepsel Gods. Van God alleen wordt

die

de Theologie gehandeld, en van

Deum

het „ad

ordinatum

dualisme wordt ontweken

al

het andere slechts in zooverre

Eene bepaling, waardoor

est".

alle

minder gelukkig

(p. 49); terwijl hij niet

ook de pars formalis der dogmatiek, evenals haar pars ethica onder ,

dezelfde eenheid subsumeert, door onder de res divinae te verstaan niet alleen

het

waar God

divinum, maar ook de modus divinus en het

objecttim

finis divinus.

De

menschelijke factor treedt in deze Theologie eerst op eigen goddelijk bewustzijn deze sapientia ectypisch

uit zijn

mededeelt „cum creaturis /r# ipsarum modo'" Theologie

in

engeren zin

hebben we dus heid,

gelijk

,

is

nu

valt

Na den dood komt

uitgangspunt

omdat

ze

uit

een

in

theologia

waarvan de

uiteen (p. 63),

het erf der

God ons

,

Adamo, natura imperfectis

integra

perficere" (p. 6y).

natuur

buiten

,

et

coli

Toch

quam ex augeri altoos

zonde er

de

in zich

zelfs al

kan opnemen, maar

haec corrupta

fuit,

illa

de andere externa,

ligt,

Beide zijn dus niet alleen voor

Adam

principiis

met

communibus

dit verschil

op

.

obscuris et gratia

dat de menschelijke in staat is,

te

nemen

overkomt haar deze ze vervalscht.

,

oportebat,

op aangelegd en in zich

in

Theologiae naturalis in

fuit

ratiocinatione

archetypa sapientia Dei ectypisch

de gevallene natuur,

Deze onze

supernaturalis

maar waren het eveneens voor

den staat der rechtheid. „Haec conditio

et

zijner wijs-

in zijn tegen-

visio.

en

de

die beoefent,

kon heeten, omdat haar

eerste interna

toevloeit.

den zondaar noodzakelijk

de

naturalis

onze geschapene natuur

in

Kerk

voor ons menschelijk geslacht

woordigen bestaansvorm. theologia

Komende tot

(p. 55).

doen met die openbaring

uitsluitend te

die geschikt

men op

;

om

de

maar dat

sapientia, ze niet

„Postquam vero natura

quidem ipsa principia

in singulis

permanse-

communia, obscura, atque imperfecta; sed in sese corruptissima, inter se conturbatissima, tanquam rudera naturae nostrae, runt,

vitiositate nostra" (p. 68).

perfectionem fectionis

potest

quidem

est

„Itaque haec Theologia

perducere nee perducit

nihil

umquam;

omnino ad ac ne per-

perse ipsam capax, supevenientis a

gratia

1

'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen