Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 377

,:

STAUDENMAIER.

369

alleszins schitterende wijze te ontwikkelen. Feitelijk sluit

ook Stauden-

Afd.

maier zich dus

bij

uitgangspunt, en

hiermede

in

speculatieve

Hfst.

2.

III.

§ 114.

Schleiermacher aan. Religionsphilosophie

verbloemt het

hij

niet,

dat

hij

volgt

,

Na

(p. 83).

dit

dan een practisch en een historisch deel

en wel de historie achteraan, wat nogmaals op

met Klee

ook zijn

evenals Schleiermacher

hoofdzaak de „ Apologetiek " bedoelt deel

is

zijn

verwantschap

Theologie heeft drie onderdeden

wijst. Zijn speculatieve

i.

de Apologetiek, of die Theorie der Religion und Offenbantng\

2.

de Dogmatiek

;

en

3

.

de Moraal

,

waarbij dan de Bibliologische

vakken onder de Theorie der Openbaring worden ingedeeld „ Geschichte der Festsetzung und

barung", zoodat ook wat Klee begrepen

is.

Iets

wat

bij

,,

(p.

te

rechtvaardigen

eigenlijk niets anders

de schepping zelve door

gegeven was

als

noemde hieronder

Ecclesiastik "

daardoor poogt

Openbaring

idee van Religie en

geen

hij

,

Erhaltung der Christlichen Offen-

God

als

de

religie

is

,

,

dat de

dan

het-

aan den mensch

84); eene voorstelling die zeker kwalijk rijmt

met

de grondstelling der Roomsche anthropologie de puris naturalibus.

Onder practische Theologie vat Staudenmaier saam,

die

op de goddelijke

alleen die

instellingen doelen (p. 91),

vakken

wat na zijn af-

handeling van de Moraal onder de speculatieve vakken niet anders

maar overigens geheel willekeurig is. Is hem toch de Moraal de wetenschap die leert „wie die Christliche Wahrheit ins Christliche

kon

,

Leben umgesetzt werden soll", dan spreekt het vanzelf dat zijn dusgenaamd practische vakken slechts een onderdeel van de Moraal vormen. Deze kerkelijke vakken deelt hij in naar de drie ambten van den Middelaar

,

en rekent er dan onder de

,,

Kirchendienst und

das Kir c henregiment'", wat blijkbaar op de trilogie der ambten niet klopt.

De

„Kirchendienst" eischtdan bestudeering van de Homiletiek,

Catechetiek,

Paedagogiek en Liturgiek; terwijl „das Kirchenregi-

ment" aan het Kerkrecht

nog het

zijn Historische

zijn plaats aanwijst.

Theologie

,

die hij

Dogma, van de Moraal en van de kerkelijke

met de geschiedenis van het de Archaeologie volgen

met de

Dogma

En dan

volgt eindelijk

aansluit aan zijn reeks

Praxis. Hij begint dus

en de Symboliek

als geschiedenis

van

;

laat

dan

van de Liturgie; en besluit

eigenlijke Kerkgeschiedenis, opgevat als geschiedenis

het Christelijke leven.

24

van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen