Encyclopedie der Heilige Godgeleerdheid - pagina 488

Afd.

480

CONCLUSIE.

Hfst. III. § 142.

2.

oordeel reeds spoedig dissonanten lieten hooren

,

die

op Schelling's

,

voorgang, aan de Veda's boven de Heilige Schrift voorkeur gaven en ,

van het Kruis op de Halve Maan teruggingen monstrueuse daad

op het getuigenis en de zedelijke

tóch critiek

,

principiën van Jezus uitoefenden ja ;

,

er voor

uitkwamen, dat een hoo-

gere evolutie der religie niet slechts denkbaar

roepen was. Vandaar dat

in te

weer op vasten grond aan de Christelijke

voor

of ook, zonder zoo

,

men

toen,

,

om

maar aannemelijk en van het glibberig pad

komen, ook deze poging opgaf om alsnu zelve, langs mystieken weg de zekerheid

te

,

religie

,

uitgangspunt te ontleenen. Feitelijk was

zijn

men

hierdoor tot

het standpunt van Luther en Calvijn teruggekeerd. Alleen maar, wat Calvijn met dat doel als het Testimonium Spiritus Sancti construeerde,

werd thans

in

ethisch-mystieken zin opgevat, of ook wel in ethisch-

practischen zin geduid

,

al

men meer op

naar gelang

waarwording of wel op de uiting van den Jezus

wil steunde.

„ Indien iemand wil deszelfs wille doen

:

bekennen of

Nu

zij

behoeft

God

uit

wel

Het woord van

die zal

van deze

dat

elk

goed Gereformeerde

deze nieuwe poging een triomf voor zijn eigen belijdenis al

weten we toch zeer wel, dat de afstand tusschen

nium sensus

interni (ethici of practici)

nog zeer aanmerkelijk

Sancti

dat

het

de Kerk

in foro interno

gevoelen. Alle andere

Dat de

zijn

de

religie

,

norma onderworpen,

onprofijtelijkheid

er thans

dat

bij

aan de Christelijke openbaring gebonden

wegen

de Christelijke

ipso

,

waarin zich de geloovigen en

afgeloopen, maar op

men dood, en moest men doodloopen,

liggende,

in

dit testimo-

en het Testimonium Spiritus

,

toch behoeft het geen betoog,

relatie,

punt dat buiten de Christelijke eo

in

Ook

vaste punt van uitgang gezocht en gevonden wordt in

de individueele en communale

liep

is,

ziet.

beide in zooverre onder één gezichtspunt saamvallen

beide

leer

werd hiervoor het gewijd adagium.

is",

gezegd,

niet

,

innerlijke ge-

van

weer toe neigt,

Christelijke

al

om

religie

te

religie als

,

buiten haar

absoluut karakter inboetten.

elk

zijn 5o$

(&01 ,

is

tou

<ttoó

,

en

men

ten slotte

niet buiten,

maar

dan ook een uitnemende

winste en toont hoe ten slotte elke deviatie slechts strekt, regia in eere te herstellen.

andere

gezocht werd, en hiermee

aan een hoogere

zulke poging bleek

nemen

alle

overmits het steun-

om

de via

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen