Vrouwen uit de Heilige Schrift - pagina 223

211

Edoch. ... en hierin schrijdt de innerlijke onwaarheid tot valschvoort, niemand hoeft te weten, hoeveel ze voor hun akker gemaakt hebben maar in elk geval spreken man en vrouw af, om er een sommetje van achter te houden. Natuurlijk niet te veel, niet de helft, want dan zou het in het oog zijn geloopen. En dat juist wilden ze niet. Het moest den schijn hebben alsof ze alles brachten. En als dat nu maar gelukt was, waren ze in de wolken geweest. Zij, de vrome lieden, van wie heel de gemeente dacht, dat ze all'^fi gegeven hadden, en dan toch thuis in hun kabmet nog een ovei-winstje om op te potten. Alles dus ongeestelijk motief. Een schijn najagen in den weg der valschheid. En zoo zich zelf en de Kerk en, als het kon. God er heid

;

bedriegen. dat zondig zielsbestaan is toen met den dood gestraft. Of Petrus toevallig den koopprijs was te weten gekomen, of dat God hem het had geopenbaard, doet er niet toe. Hij wist het, dat Saffira, en haar man, de Kerk en God bedrogen. En nu toornt de apostel in de mogendheid des Heeren. Heel dat weefsel van zucht naar vromen schijn en hebzuchtige berekening scheurt hij aan flarden.

bij,

En

En als ter waarschuwing voor de Kerk aller eeuwen, valt, na Ananias, ook Saffira dood ter neder, waarlijk niet om in te gaan in den vrede haars Gods.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen