Sociale hervormingen - pagina 181

171

verzekerde gehuwde man, die zonder reeds invalide te zijn reden heeft om te meenen dat hij spoedig overlijden zal, zou met het oog op de vveduwenrente tot de verzekering kunnen toetreden. Het Rijk maakt het pensioen van de weduwen van zijn ambtenaren niet afhankelijk van den diensttijd van den ambtenaar, maar dit levert geen bezwaar op, omdat niet ieder, die het verlangt, ambtenaar kan worden, terwijl ieder, tusschen 16 en 35 jaren oud, mits niet invalide, door voor korten tijd tegen loon van niet meer dan 1000 gulden per jaar te gaan werken, in de verzekering opgenomen kan worden. Zie ook art. 12. Indien de verzekerde, na den invaliditeitswachttijd vervuld te hebben, de storting niet voortzet, vervalt de verzekering daardoor niet. Ook in dat geval behoort zijn weduwe geen rente te krijgen. Er is geen reden een rente toe te kennen aan de weduwe van hem, die wel is waar den invaliditeitswachttijd vervuld had, maar die later niet meer stortte voor de rente der weduwe moet door den man gestort worden. Door te vorderen dat over de laatste 10 jaren gemiddeld over 10 weken per jaar premiën betaald zijn, wordt niet te veel geëischt. Er bestaat geen voldoende grond om de weduwe van den schipper of den schepeling, bedoeld in art. 11 n". 2, een rente toe te kennen, indien aan haar echtgenoot geen rente was toegekend; het slot van litt. c voorziet daarin. Het zal niet altijd mogelijk zijn uit te maken of de laatste 100 rentezegels, welke in rekening gebracht worden (art. 30), geplakt zijn over de laatste 10 jaren dan wel of er onder die 100 zegels eenige zijn, welke geplakt zijn over het elfde jaar, aan het overlijden voorafgegaan. Het tweede lid regelt dat geval ;

in

een voor de weduwe gunstigen zin. De weduwe van hem, wien krachtens

art. 57 een rente was toegekend, valt noch onder litt. a, noch onder litt. b, noch onder litt. c en heeft dus geen aanspraak op weduwenrente. Haar man is spoedig invalide geworden en zij zal dus zelve voor loon werken en eventueel uit eigen hoofde aanspraak op rente hebben. Ook de weduwe van hem, wien de in art. 36 bedoelde uitkeering werd toegekend, heeft geen aanspraak op weduwenrente. Ontheffing van den verzekeringsplicht zal alleen op verzoek van den verzekeringsplichtige verleend kunnen worden (art. 138 litt. c). De weduwe behoort alleen dan recht op rente te hebben, als de man de storting onafgebroken, zij het ook niet geregeld^ heeft voortgezet, en dit is niet het geval als hij ontheffing vroeg van den verzekeringsplicht. Hetzelfde geldt van de weduwe van hem, wiens verzekering hernieuwd werd. De verzekering wordt hernieuwd, indien hij, die zijn verzekering deed vervallen de verzekering kan niet vervallen, tenzij de verzekerde dit wenscht (art. I, tweede lid en art. 6, tweede lid) later weder verzekeringsplichtig wordt. Ook in dit geval is de storting niet

—

—

voortgezet.

Het

recht

om

ontheffing van den verzekeringsplicht

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen