Sociale hervormingen - pagina 195

i85

kan alleen de tijd leeren of hij krachtens de bepaling van litt. h van dat artikel recht op invaliditeitsrente zal verkrijgen. Het zal blijkens het voorgaande geen zeldzaamheid behoeven te zijn dat de verzekerde, die door een ongeval getroffen wordt, de medewerking der Bank noodig heeft om een overeenkomst met derden aan te gaan, terwijl later blijkt, dat hij geen aanspraak op rente verkregen heeft door dat ongeval. Bezwaar is daarin niet gelegen. Het bestuur der Bank zal den verzekerde niet verder in zijn vrijheid van contracteeren beperken, dan noodig is om verkorting der rechten van de Bank te voorkomen. Wenscht de verzekerde, die na 50 premiën betaald te hebben door een ongeval getroffen wordt met het gevolg, dat hij vermoedelijk nooit meer zal kunnen werken, een overeenkomst te sluiten, waarbij hem tot vergoeding van de geldelijke schade, door het ongeval veroorzaakt, dadelijk een som in eens wordt uitbetaald, dan zal het bestuur der Bank daartoe niet medewerken. De verzekerde zal natuurlijk zoo spoedig mogelijk den wachttijd vervullen en dan invaliditeitsrente vragen. De Bank is dan voor de contante waarde dier rente gesubrogeerd in de rechten van den verzekerde, doch dit zou haar weinig baten, indien de verzekerde niets meer te vorderen had. In dergelijk geval zou de Bank dus haar medewerking niet verleenen, indien niet gereserveerd werd de betaling van een gedeelte van de afkoopsom, voldoende om daarop te verhalen de constante waarde eener rente van het bedrag, waarop de eventueele rente geraamd werd; de overeenkomst zou dan inhouden, dat bedoeld gedeelte niet aan den verzekerde mocht worden uitbetaald zonder toestemming van het bestuur der Bank. Werd het verzoek om invaliditeitsrente, na vervulling van den wachttijd ingediend, ontzegd, omdat de verzekerde weder in staat was te werken, dan zou het gereserveerde gedeelte der afkoopsom aan den verzekerde uitbetaald kunnen worden de Bank zou daartoe toestemming geven, zoodra de verzekerde niet meer op kon komen tegen de beslissing, waarbij het verzoek om invaliditeitsrente ontzegd was. Tot de verzekerden behoort ook de niet uit eigen hoofde verzekerde vrouw of weduwe van den verzekerden werkman of kleinen ondernemer. ;

Art. 66. Vgl. de §§ 18 en 22 der wet van 1899. Blijvende invaliditeit, gevolg van ziekte of van een ongeval, zou in vele gevallen voorkomen hebben kunnen worden door een doelmatige behandeling of verpleging deze is in het belang zoowel van den verzekerde als van het fonds. In Duitschland wordt van de bevoegdheid om een Heilverfahren te gelasten door de Versicherungsanstalten met gunstig gevolg gebruik gemaakt, (i) ;

(i)

Zie aant. 4 op §

18 der wet van

1899, uitgave van

VON WoEDTKE.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen