Om de oude wereldzee - pagina 30
Het raadsel van den Islam - Het land der Pharao's - Soedan - De Hellenen - Sicilie - Het protectoraat van Tunis - De Algerijnsche kolonie - Marokko - Spanje - Portugal
HET RAADSEL VAN DEN ISLAM.
16 In
dien jammerlijken
toestand nu verkeerde de Christelijke kerk
van het Oosten toen de Islam opkwam, en zich onverhoeds op haar wierp, haar deed schudden op haar grondvesten, en welhaast haar prachtige cathedralen in bouwvallen dit
niet
alles
zijn
bestel
alleen
geschied,
liet
Natuurlijk
neerstorten.
onder Gods toelating, maar even en
wie voor
als
na
in
is
stellig
onder
de koninklijke
heer-
schappij van den Christus over zijn Kerk gelooft, kan in die verwoesting van de Kerk in het Oosten door den Islam niet anders zien
dan een gerechte straf die om haar ontrouw over haar is gekomen. Niet in de Kerk van het Oosten, maar in de Kerk van het Westen zou de Christelijke religie triomfeeren. Het Oosten was uitgeleefd, alleen in het Westen onder den aandrang der Germaansche volken, kon de Kerk van Christus opbloeien. In het Oosten konden niet anders dan kleine overblijfsels gespaard Avorden, als om alle eeuwen door te herinneren aan wat hier eens de Kerk van Christus was geweest. Niets
gemoed dan ook zoo overweldigend aan, als bij het trekken door deze landen van Azië en Afrika te moeten zien, hoe het in al deze landen niet alleen tot bange verwoesting maar tot een algeheele verdwijning van de Christelijke religie is gekomen. Hoe verder men grijpt het geloovig
naar de Straat van Gibraltar komt, hoe radicaler die algeheele verdwijning wordt.
De verdwijnende bouwval van wat eens een kerk
was,
wat nu nog aan de vroegere glorie van het Christendom in deze streken herinnert. De ingekomen Arabieren nu uitgezonderd, zijn al de voorgeslachten van de Muzelmannen, waardoor waarin het Hallelujah opging,
ge u omringd
ziet,
is al
eens gedoopte Christenen geweest
;
uit die voorge-
slachten waren de martelaren opgekomen, die door hun stoeren moed
de wereld verbaasd hebben; het is al Christenland geweest in nog heel wat intiemer zin, dan waarin ge thans in menig land van Europa het Christendom terugvindt. En heel dat Christelijk wezen is
met tak en wortel
dwenen, dat ge en in het
zelfs
uitgeroeid, weggebrand, en zoo spoorloos verin de usantiën
Nog wel
en in het zedelijke leven van deze
sociale, in het religieuse
volken geen spoor van zijn,
en gewoonten, in het huislijke
de vroegere Christelijke religie terugvindt.
onder den Islam, in deze lauden voorlang schijnbaar
vergeten heidensche invloeden weer boven gekomen, met name Berbers,
maar van het Christendom
bij
de
vindt ge niets meer. Zelfs het heilige
teeken van het Kruis spreekt u in niet één nog meetellend monument
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1907
Abraham Kuyper Collection | 590 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van dinsdag 1 januari 1907
Abraham Kuyper Collection | 590 Pagina's