Om de oude wereldzee - pagina 33

HET RAADSEL VAN DEN ISLAM. oader deze voorwaarde,

mits

kend,

erkenden,

gebieder

Islamitischen

dat

zij

ze

al

't

de

niet

19

hoogheid van den religieus,

dan toch

politiek en de facto.

De

van die hoogheid beheerschte van meet af geheel de verhouding, waarin de Mohammedanen zich tegenover andere eisch tot erkenning

Omdat Allah de

en andersdenkende personen plaatsen.

natiën

gebieder was over heel deze aarde,

Al-

kwam rechtstreeks aan de geloovige

van dien Allah het zeggenschap over heel de wereld Dieper opgevat hadden eigenlijk alleen de geloovigen d. z. de

heirscharen toe.

van den Islam, recht van bestaan.

Allah was aller heeren Heer en het Hoofd van den Islam was Zijn representant op aarde. In dit hoog besef zond Mohammed reeds in 629, anderen zeggen reeds in 627, en alzoo pas vijf jaren na de Hegira, nog eer zelfs zijn macht volgers

in

Mekka op

vasten grondslag rustte, brieven aan alle naburige Vorsten

en Bewindvoerders, tot

zelfs

aan den Koning van Perzië en aan den

Keizer te Constantinopel, waarin alle deze Vorsten werden opgeroepen,

om

zich tot den Islam te bekeereu, en zich

den Profeet te Mekka te onderwerpen. een Grootzegel

voorzien,

Gezant van Allah!'' pas

opkomend

In

Arabië

Vreemd mag het

De

zenden, en,

„Mohammed de

:

heeten, dat zulke brieven van een

gaven de Vorsten van

aanstonds gewonnen. vriendelijk.

waarin stond afgedrukt

secte-hoofd toch aanstonds een ernstigen indruk maakten,

zelf

de lafheid, aan

met hun land en volk aan Deze brieven waren van

Yamamah

en Bahrem zich

De Christen-Negus van Abessynië antwoordde

Byzantijnsche onderkoning van Egypte beging zelfs

Mohammed twee

Koptische deernen voor

zijn

Harem

te

Keizer Heraclius antwoordde in zeer hoffe-

last nat least,

termen. Alleen Chosroës, de Koning van Perzië vloog in woede

lijke

,

op,

verscheurde

last

aan

om Mohammed

gevangen te nemen.

ijlings

zich

den brief voor het oog van den brenger, en gaf

zijn generaal,

in

deze

brieven

opkomen, innam.

Hoe

de

Juister

positie,

vast toch

op te zoeken, aan te vallen en

dan in

iets

anders teekende

die de Islam reeds

moet

zijn eerste

bij

niet de overtuiging, en

hoe

hoog niet het eigen majesteitsbesef geweest zijn, om, terwijl Mohamraeds feitelijk gebied zich nog slechts over een kleine strook lands

uitstrekte,

ping aan

zulk

een

de machtigste

stouten

eisch

tot

luisterrijken Keizer te Constantinopel te

durven

onderwer-

algeheele

Vorsten van rondom, en

zelfs

stellen.

aan den

En

toch is

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen