Om de oude wereldzee - pagina 122

HET LAND DER PHARAÜ's.

104

vertegenwoordigde de natuur, maar evenzoo de moeder van

Kepéra

werd

als

schepper

van

alle leven.

ding en van zich-zelf gevierd.

alle

De oorsprong aller dingen werd veelal op de zon teruggeleid. Vandaar dat Re en Auimon en met hen Temoe als zongoden geëerd werden. Was Temoe de avondzon bij haar ondergang, Horus was de morgenThot was in verband hiermee de god van den

zonnegod.

tijd,

die

door den opgang en ondergang van de zon bepaald werd, en Hathor

was de hemeltent, waarin de zon woont met de boot waarin ze zich iii de hemelen voortbeweegt. Maat was het oog van Ra den zonnegod. Alleen Hapi de god van de Nijl, en Nit de god van de jacht, waren goden met geheel eigen attributen. Maar in hoofdzaak kan men zeggen, dat van ouds allerwege de aanbidding van één god in zwang was; dat deze god als de schepper en onderhouder van alle dingen geëerd werd; en dat deze god schier overal met de zon in verband werd gebracht. Amenophis IV, die een poging waagde om, onder afschaffing van de locale goden, den zounedieust dienst van heel Egypte in te voeren,

is

als eenigengods-

dan ook ten onrechte voorgesteld

Monotheïsme komt eerst op, religie overwonnen wordt, en wat Amenophis IV beoogde was niet anders, dan het locale te doen wegvallen en voor heel Egypteland een nationaal Henotheïsme in te voeren. Toch staat dit locale Heuotheïsme hooger dan het in attributen gescheurde polytheïsme van andere volken. als

zoo

Zij

bevorderaar van het monotheïsme. het locale

't

al locaal,

waarop

de

wegvalt en het nationale in de

zoo bleef dan toch de eenheid van het goddelijk wezen,

Egyptische

gebeden en lofzangen gedurig wijzen, er

beter door in stand.

Wat

alleen uitzondering op dit

vereering

met geheel de

culte

Henotheïsme maakt,

is

de dooden-

van de goden, die het leven na den

dood beheerschen en daardoor een geheel afzonderlijke plaats in de voorstelling der Egyptenaren innamen. Deze tweede hoofdtrek in de religie der

oude Egyptenaren knoopt zich vooral vast aan de legende

wordt gerekend ouder de goden, die in de oudste eeuwen op aarde in het Nijldal den scepter hebben gevoerd. Zijn vrouw was Isis, en de teedere gehechtheid van Isis aan Osiris is een der aandoenlijkste tafereelen uit het godenleven, die zich in oude van

Osiris.

Osiris

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen