Om de oude wereldzee - pagina 214

DE ZIGEUNERS.

198 over

Praag naar Luneburg, Rostock en Hamburg was getogen, en

1417, het eigen jaar van den uittocht, op de grenzen van nog Denemarken aankwam, maar, hier teruggewezen, op Meissen terugtrok, en vandaar westwaarts op Munster ging, en zoo onze grenzen bereikte. Bij deze hun tochten waren ze ingedeeld in compagnieën, Idi genoemd, elk van 60—100' man sterk. Elke Idi had zijn kapitein die polgar heette, zijn eigen vrederechter, dien ze agil noemden, en verdere officianten onder den naam van pimadari. Hun tenten lagen op de zadels der paarden. Hun bejaarden, vrouwen en kinderen vervoerden ze ten deele op wagens, vooral de toover kollen en de moeder der bende". Ze waren meerendeels gewapend. Hun officieren en hoofden reden te paard. En hun chef droeg, bij gele rijlaarzen, een purperen almaviva, een roode muts, een gouden gordel, en tal van Door die militaire organisatie en dezen sieradiën van massief goud. in

,,

zoo

statigen

optocht

wisten

ze

ontzag

in

te

boezemen.

Eerst te

het raadzaam zich met de Regeering door Koning Sigismond en Koningin Maria werden Ze

Buda-Pesth oordeelden ze

te

verstaan.

in

plechtige audiëntie ontvangen, en wisten van dezen een vrijgeleide als

pelgrims

te

verwerven.

Ze vertelden namelijk, hoe ze

uit „Klein-

Egypte" kwamen, en hadden moeten vluchten, omdat hun stam aan Maria, Jozef en het kindeke Jezus, bij hun komst in Egypte, gastvrijheid

had geweigerd, en

dat

hun nu

hunner vaderen een pelgrimstocht van

als

boete voor die zonde

zeven jaren was opgelegd.

wisten ze weer te verhalen, hoe ze oorspronkelijk Christenen waren geweest, maar zich door de Osmanen tot renegaten hadden laten maken, en nu, in diep berouw over hun afval, ten einde weer in genade door de Kerk te worden aangenomen, zich door hun Bisschop een pelgrimstocht van zeven jaren hadden zien opgelegd. Door dit vrijgeleide gedekt, werden ze overal gastvrij ontvangen, en zooals sinds de Kruistochten de gewoonte was, als pelgrims allerwegen van geld en eetwaren voorzien. Ook de Paus bevestigde dit vrijgeleide, en het was vooral dank zij dit hoogste vrijgeleide, dat ze zich overal met open armen wisten te doen ontvangen. Ook in ons land vonden Elders

ze

door

den brief van den Paus allerwegen geloof; zoo vindt

men

van Utrecht op het jaar 1429 aangeteekend „Donderdag na Remigïïdag geschonken aan den Hertog van Neder-

b.v, in de stadsrekening

Egypte,

die

met de Heidens

in de stad

gekomen was, daar

ze een

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen