Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 146

LOCUS DE PROVIDENTIA.

146

Moet

nu daarom de logica gaan afknotten, zeggende, dat de logica niet deugt, of moet ik de idee van persoonlijke verantwoordelijkheid uit het leven ik

wegnemen ? Neen. Wel kunnen we op

zeker gebied de logische consequenties verwerpen,

maar

de logia verwringen.

de

nooit

wetten

van

Al wijst alles

de zonden van onze voorvaderen dragen, zoo zullen

we

uit,

dat

we

toch geen zonde van

dien aard begaan zonder verantwoordelijkheidsgevoel.

Op

moeten we rekenen met de daar werkende verschijnselen en is van het eene terrein op het andere, kunnen

elk terrein

wetten, maar waar een overgang

we

er

verbinding dier terreinen niet kennen.

die de verschillende terreinen verbinden, liggen alle in

God,

de verschillende terreinen geschapen heeft en de wetten verordineerd.

wijl Hij Is

we de

over de grens, wijl

niet

De harmonieën,

voor ons een middel,

vraag,

omdat

hebben

:

de

uit die

worsteling

uit

te

komen

?

Dit

geen

is

last

overgroote massa denkt aan die disharmonieën niet en wordt ef

door gedrukt.

niet in het minst

monieën

om

de philosophen en theologen van de disharmonieën

alleen

Waar komt

het nu van daan, dat die dishar-

wel travailleeren den geest van de hooger ontwikkelden, die

problemen geroepen

bepeinzen

van

worden?

Waardoor

die

tot het

en door de massa niet gevoeld

zijn

het mogelijk, dat die feitelijk bestaande strijd slechts

is

door één percent gekend v/ordt ? Dat komt daarvandaan, dat dat ééne percent, zich ex officio met die problemen bezig houdend, het minst religieuze deel der menschheid

Ook

is.

we

de Theologen, omdat

wier gemoedsstemming

menschen,

De

harmonie terugvinden. verschillende

op

acties

persoonlijk zich in

hier

onder religieuze menschen verstaan

een religieuze stemming, waarin ze de een brandpunt de lijnen van de

religie trekt als in

alle

God

is

saam, en het

levensterreinen

verliest en

met

Hem

is,

waar de

ziel

één wordt, dat de disharmonieën

worden weggenomen. Daarom is bidden de zaligste levensuiting, rein aesthetisch, omdat daar de harmonie is gevonden. Dat kan ieder, die weet wat bidden uit

nagaan

is,

de H.

S.

eigen gebedsleven, of anders

uit

Juist het

uit

de gebeden der vromen

gebedsleven vertoont de grootste tegenstrijdigheden, en

daarin de harmonie.

Men

zal

den eenen dag bidden

:

den volgenden dag bezweken, dan terwijl toch

de bede aan

omgekeerd,

als

roemen,

God om

goeds

is

zal

ziel

vrede Gods, die

nu

ons

zal alle

men

niet

in

God

verzoeking", doch

is

men

aanklagen, maar zichzelf,

hulp bewijst, dat Hij ons leiden moet.

En

volbracht, dan zal de echte bidder niet zichzelf

maar Gode dank zeggen. Dit

de biddende

Waar

iets

„Leid mij niet

voor zichzelf geen

alles is zeker tegenstrijdig, strijd

voelen,

maar

toch,

maar daarin vinden den

verstand te boven gaat.

beperkt

creatuurlijk

bestaan

tengevolge

heeft,

dat de ver-

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen