Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 21
college-dictaat van een der studenten
§
om
te
dat, terwijl er in dit leven strijd
maar beteekent,
verveling,
21
Introductio.
1.
en worsteling
is
der tot het punt, waar dat rustige proces van de ontwikkeling
komen
potenzen begint,
proces dan pas ons deel zal
dit rustige
zijn.
Dat tweede werk
maar een actie om het geschapene door Gods, dat niet een Sabbath genoemd. Hoe kan dat wordt voeren, een proces ten einde te goed)? Wijl God na geschapen te gaat (rusten als tegenstelling met scheppen meer de schepping
hebben nu
Zijn
is
toekeert, ziet dat die
oog naar de schepping
goed
is
en er zoo Leert een
Van dat welgevallen gaat kracht uit. heeft. in kijkt die moeder dat kind met een tevreden lach en breien kind haar moeder ziet de meerdere met welen 't breien gaat goed aan aan, dan moedigt dat welgevallen
een
;
Dit nu gaat uit. gevallig oog op ons werk, dan gaat daarvan kracht tot ons op Zijn welgevallen in scheppen algemeen door, waar God na het in
het
dat
en
schepping neerziet
toezien,
spectatoriaal
een
niet
is
maar
er gaat
op grond van de Schrift zegen noemen. evenals de energie, die wij op onze Dit is aan te zien. Een diepe gedachte, welgevallig hen minderen overbrengen door elementen aanziet! Dat in enkele de dat God alles tot in de kleinste details, kracht
van
uit,
een
die wij
kracht,
begrip,
een volkomen mystiek
welgevallen rusten
Providentia in het
Gods
in Zijn voltooid werk,
Dat God
uitvloeit.
komen moet,
bijzonder meer
Dit
nu dus rustig kan aanvangen.
Wat
zevenden dag".
den
niet
een geestel. worsteling)?
is
dat
meer schept,
is
is
nu de
kracht, waaruit de
een declaratie, dat er niets
dat alle potenzen er zijn en dat het proces is
wat we lezen Ge/7. 2 ;5 „God heiligde is immers nog geen sprake van alles, wat Hij voor Zich in gebruik neemt
het,
dat heiligen (er
God
heiligt
zoo ook den zevenden dag, als Evenzeer wordt het heele die wordt afgescheiden van de zes burgerlijke dagen. gedachte universum geheiligd, als God het voor zich in gebruik neemt. Dit is de opifex, hij is eerst maakt: zelf zich voor horloge van een horlogemaker, die een
(daarom waren
offer,
priester enz. heilig) en
het werkmeester tegenover zijn werk; is het echter voltooid, dan gaat hij zijn met is horloge dragen, denkt niet meer aan de raderen enz., maar het
eigen
leven, zijn dagverdeeling in rapport getreden.
Zoo nu ook schept God
horloge geheiligd. is:
hoe komen de
instrument die
kijkt
vormt. of
zijn
raderen,
Daarom werk
in
enz.
veeren, lezen
orde
we is)
eerst
zóó
Persoonlijk heeft
hij
het
de wereld, waarbij de vraag één groot
te zitten, dat alles
telkens „en het
was goed"
maar dan neemt God
die dus
(de opifex,
geschapen
barmhartigheid, Zijn heerlijkheid te
om Zijn almacht en van het universum, het heiligen van de wereld in-dienst-stelling Die openbaren. God haar gaan geschiedt dan, waar God rust; nu de wereld is afgeleverd, kan heerlijkheid Gods wereld de dat eind, gebruiken en dan blijkt het in het
wereld
in
openbaart.
gebruik
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1910
Abraham Kuyper Collection | 1028 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1910
Abraham Kuyper Collection | 1028 Pagina's