Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 140

LOCUS DE PROVIDENTIA.

140

Uit dien hoofde heeft de ongeloovige wereld, die geen mysterie als zoodanig

erkennen

alvorens te hebben getracht voor de grondproblemen

wil, niet gerust

een oplossing

te

geven.

de paragraaf hebben

In

gecombineerd

we

genoemd. De eerste

er vijf

gemakkemaken door n.1. een van de twee termen weg te snijden. Men moet de samenwerking van God en mensch verklaren en men snijdt immers één term twee

zijn

dier voege, dat ze beide de zaak uiterst

in

lijk

als

af,

men den

van den een of den ander op non-activiteit

wil

twee richtingen hebben zoo óf a

Die

stelt.

opgeheven. Dat heeft men gedaan, zoo-

óf ö

den weg van Epicurus als van de Stoa. Wanneer men de wereld en geheel het leven atomistisch verklaart, dan komt men tot de conclusie, dat ieder met een vrijen wil werkt en toch alles terecht komt (zooals de kat op zijn pooten) door de rCyr,. Geen Godsbestuur,

wel

in

a.

Dat

bestel, Providentia dus.

slechts

probleem

het

natuurlijk

is

niet opgelost.

:

:

term overhouden, toch

blijft

het probleem onverklaarbaar.

Het tegenovergestelde vinden

b.

rus

echter de afsnijding van den eenen term Ood.

is

om a en b in samenhang te verklaren En dan wat is de ri/^/j ? Ja, dat weet men niet. Het is dus al wil men maar één een ander woord voor het mysterie. Derhalve

Maar nu

de

en

Stoa

Men

gevonden worden.

van welke belijdenis

ook op neer lossing

;

hierin

waartegeif de

de Stoa en de Deterministen. (Epicu-

bij

twee

richtingen,

ook

neigt,

zij,

alle

eeuwen

Nominalisme en Realisme komt

't

was een Determinist en

vinden

mensch

door

die

kan direct merken naar welke van die twee iemand,

hij

Scholten te

we

vertegenwoordigen

dat

niets

ze

zeggen

doen

kan.

Stoïcijn).

meenen de op-

Zij

geschiedt

alles

:

er

naar

vaste

orde,

Ze nemen de Providentia zoo streng

mogelijk, loochenen den vrijen wil en de verantwoordelijkheid in den mensch.

Ze vernietigen

den mensch en dan ook God door

eerst

een „werdender Gott"

Beide leven

pogingen

zonder eenig

Epicuristen

is

licht

volkomen

meer bekrompen en ten

mislukt

:

ze

zijn

verminking van het

een

op deze diepste levensproblemen

ideaal

alle

pantheïstisch tot

maken.

te

zijn

Hem

weg,

de

'rSoyr^

alles

;

bij

te

werpen.

de Stoa werd

't

Bij

leven

de al

komt de verdediging van den zelfmoord. Het derde is het stelsel van hen, die zichzelf foppen en meenen een c. harmonie te krijgen, waar slechts een schijnharmonie gevonden wordt. Ze God heeft voorzien, wat laten God besluiten en besturen naar de Praevisio. alle

menschen

aan

den dood toe

doen ;

slotte

zouden

;

heeft

Hij kent dat alles

voorzien

bij

ieder,

van klein kind

door Zijn voorwetenschap.

bestaat daarin, dat Hij overeenkomstig handelt.

Zoo meent men

De

iets

af tot

Provid.

gevonden

te hebben maar heeft niets gevonden. Heeft God voorzien hoe de menschen handelen zouden, dan is het Raadsbesluit niet, dat God besluit, maar boekt uit

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen