Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 62

LOCUS DE PROVIDENTIA.

62

De

Providentia

stand

te leiden

tot

van het Boek

zelf

de

om

tusschen beide

ligt

niet

geschapen wereld

Nu

:

mn^^in nv>N, een opmerkel.

Dat woord „geboorte" hoort

Op

de geboorte moet

bij

den mensch volgen

de opvoeding, het leven, de dood en het einddoel na den dood.

woord „geboorten" op

hier uit het

eigenlijk thuis

de natuur maar wordt hier toch gebezigd van de

bij

haar geheel.

in

volgt

Genesis (van Noach, enz.) en de naam

in

eraan ontleend.

is

menschen,

de Schepping uit den oorspronk. toe-

den idealen toestand.

Ze komt gedurig voor

uitdrukking.

bij

waar ze heen moet.

het ri/.oc,

b.

maken, dat de natuur

te

uit

Zoo nu

is

ook

den primitieven

toestand door de Provid. tot haar doel moest worden gebracht. De Heere God had niet doen regenen op de aarde, en er was geen mensch geweest om den aardbodem te bouwen, maar een damp was opgegaan, enz. Hierin ligt het denkbeeld,

door

dat

de cultuur

van zaden en vee we,

voelen

hoe

men

heel

Was

goed maar ook

niet

alleen

dan

de kunst de

niet

uit te

oefenen en

Bovendien

deze

wereld

haar eerste schepping geweest

in

tot voleinding gebracht, geheel gereed,

waar zou Zij

te

uitgaande

realiteit

oog en oor

ziet en hoort.

de

wijl

iets

De

door den vloek de tegenstelling tusschen de

De

uitkomt.

idealiteit

kan realiseeren op aarde van wat het

kunst heeft wèl haar vertroostende werking

kan wel slechts symboliseeren

kunst

toch vertroostend, toch geeft ze ook de aanduiding, dat deze

is

maar dat aan onzen

niet is het perfectum,

naturen

iets

toch

van wat oog en oor opvangt maar heeft critiek daarop doen gevoelen, dat men boven die realiteit kan uitgaan en

door de zonde ontvangen,

maar

Door vermenging

edele rassen.

realiteit

nu boven die

en

fijne,

plek voor het hol van haar voet gevonden hebben ?

geeft

realiteit

bloemen en

fijne

verschijnsel der kunst, het aesthetisch gebied, rust

het

op deze onderstelling.

ideale

van de schepping worden moest.

iets

krijgt

God

getooiid wordt door

realiteit

aan profetische kunstenaars-

geest,

en daaruit wordt de aandrift

tot

kunst

geboren, beantwoordende aan de behoeften van het hart des menschen.

Dus uit de Schrift en uit was point de départ, vanwaar natuur

brengen

te

dualistisch

de

zoekt

modelleering

tot het ideaal,

men

het

van

het

leven

het

blijkt,

Rijk

der

publiek

in

Heerlijkheid

ten

eenenmale door de Schrift weersproken

dan

Heerl. als dichotomisch

glans (heerlijkheid).

:

Dit

ergens

in

alleen

in

de

brave menschen,

brave Hendrikken zonder lichaam.

van

zou

om

de Só^x, het Rijk der Heerlijkheid. Spiritual.-

rijk

zielen

dat de natuur in het Paradijs

een proces zou uitgaan in het natuurlijke

het heelal zweven. ;

zij

Dit standpunt

schildert

ons

Dat

wordt

het Rijk d.

inwendig-geestelijke (heiligheid) en uitwendig-zichtbare eischt,

ook het lichaam gelijkvormig

zal

dat niei alleen de zielen zalig

gemaakt worden aan

worden maar

het verheerlijkt lichaam

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen