Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 150

LOCUS DE PROVIDENTIA.

150

eenenmale ontgaat.

Dat zulk een nexus

oorzaak, een ratio sufficiens is,

nochtans

zijn

in

zonde, die nooit vindt, dit

in

besluit

staande

nog geen zonde gekend

Adam in Adam

werk der

het

in

dat het schepsel, dat geroepen zijn

onder en naast

breuke

de

in

juiste,

onoplosbaar

een

schelijk

gangspunt

nu onderstelt

dit

als subject

warring kan

met eigen zelfbewust-

zoo

dit

En

raadsel.

zoo ziende,

dit

zijn

en niet anders kon,

is

is,

samenhang

wil in oorzakelijken

God

en

verwerpen

waardoor van

niet

zelf

van oogenblik

iets

God

wij

het

de

men-

het

uitin

Tot ver-

God

niet alleen

als

Gods raad geopen-

oogenblik die antithese

God

rechter

èn

in

Zijn

boven de wet

woord èn

onze

in

auteur der zonde

Datgene,

besliste wijze.

in

is,

kan

staat, nooit er

onze conscientie

verbiedend optreedt, maar tevens zich

in

nu reeds ten deele en eens

in

stelt,

die

doem

brengt en

verblinding en verharding en verstokking intreedt,

een inbrengen van de zonde

in

is

straft.

er

Zelfs

waar

van Gods zijde

den mensch, maar uitsluitend een

van de nawerking van vroegere zonde, wat men minder

niet

stuiten

juist

wel eens een straffen van zonde met zonde genoemd

lating,

in

menschelijk

dit

karakter van zonde erlangt en dus avs^/x

absoluten zin alle zonden onder Zijn

niet

de zedelijke

te plaatsen.

Elke voorstelling, alsof

uitgaan, die als wetgever

de zonde

conscientie

tot

daarom op de meest

onder, terwijl omgekeerd

tegen

God voor

blijft

intusschen nimmer leiden, overmits de zedelijke anti-

dit

conscientie gevoelen doet.

ware,

blijft

uitgangspunt vinden

these in de H. S. even beslist als de vastheid van ligt

Zijn

met het daarachter en daaronder liggende uitgangspunt

Gods raad en

baard

dan

als grond,

na breuke en overwinning dier

zonder dat het ons gegeven

subject,

En evenzoo, dat rijker is

en zelfgewilde verhouding tegenover

vrije

dingen voor ons

qualificatie der

om

is,

te staan, eerst

Maar waarom

kan intreden. ons

God

boven

ware het slechts daarin,

niet meer.

En

natuur.

al

die

hij,

bezit voorrang

genadewerk

het

in

dat wie van

en rijker bestaat dan

staat,

wedergeborene

de openbaring van Gods wezen

openbaring

kan vastliggen. Voor

De wedergeborene

heeft.

vallen kon, de

moet een

schepsel haar oorsprong

constateeren,

oorspronkelijke schepping,

zijn

dat

in het

alleen

hooger

is,

staat vast. Er

af in het besluit

we

kunnen

schuld en zonde verlost

is,

:

God, maar altoos

nochtans van eeuwigheid

mysterie

er

waarom God, wiens wezen heiligheid de zonde heeft opgenomen en hoe de

zijn,

heeft.

Toe-

mits sensu praegnanti en niet als mera permissio genomen,

daarom de technische term, waaraan we

hier

hebben vast

te

is

houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen