Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 166

LOCUS DE PROVIDENTIA.

166

de zonde

haar

Vlg.

leert.

menschheid door

inensch van nature geneigd

zóó

leven

dat

zeggen,

dat

men

uit

blijft,

uitingen van

zijn

Jezus wees erop,

hem voortkomen en omgekeerd.

Dit wil

op de daden, op de woorden

komt de persoon in goed is, of blijkt

„hoe

:

dat de

nooit het menschelijk

levensuiting, dat de persoon

zijn

uit

belijdenis,

een reeks van daden, deels

wilde wingerd

zelf

niet oppervlakkig-atomistisch

blijkt

;

uit

gansche

die der

i.

één wezen, de daden

is

uit

d.

ook onze

Men kan

kwaad.

maar dat men vragen moet

letten,

daden

zegt

zou bestaan

mensch

geen goede vruchten

er

moet

het

Elke persoon

Zoolang de

wezen.

kunnen

Daarom

tot alle

is

dat

atomiseeren,

deels kwaad.

goeds,

onze natuur bedorven,

is

eeuwen heen.

alle

zijn

het,

dat er iets aan schort ?" zijn van een wezen, dat volkomen omdat onze natuur is verdorven aan elke uiting hapert dus iets. En al wat niet volkomen heilig is, veroordeelt de H. S. als zonde. Neutrale dingen kent zij niet. De H. S. is idealistisch, kent geen heiligheid dan absoZij leidt ons tot deze conclusie, dat alle daden der menschen, lute zuiverheid.

nu belijden, dat er geen uiting kan

Wij

heilig

is,

hoewel

:

verschillend

beneden het

De

hebben

zich

een onheilig

we nog

y^xfcTfzx

het

zelf

is

wit

stof,

Paradijs

ideaal

geschiedenis

de goede daden, die

onzerzijds

de

als

dat daar

leefde

gezegd kan worden, dat

maar een

iets,

dat

blijft

ideaal.

blankheid door het

Na

aan

H. S. gaat nog verder, evenzoo onze belijdenis.

besmetten

Het

graad,

in

standpunt,

;

maar neergedaald

op den bodem van ons

ligt

geen

er

hij

sneeuw

ons

leidt

verliest het zijn hart.

behalve onze Heiland, waarvan

mensch,

buiten de zonde staat. dat

Ook als wedergeborenen we van God ontvangen.

tot

Dit

is

geen pessimistisch,

dit resultaat, dat

van het menschelijk geslacht van dien aard

is,

dat

de gansche

men nergens

volkomen absentie van zonde kan aanwijzen. De oppervlakkige beschouwing heeft er geen oog voor, dat de zonde inkleeft in heel ons bestaan, maar noemt alleen groote zonde zonde. Maar de H. S. gaat zelfs zoo ver, dat zij zegt, dat, ook als wij geen besef van zonde hebben, dan

het

zonden."

hart

ons hart ons

zoodat en

wij

Dit blijkt

niet

ook

uit

niet veroordeelt, dat

zonder zonde de

Di^N,

een

zijn

offer,

:

dan God hooger

is

„Reinig mij van de verborgen

om

de besmetting

weg

te

nemen,

ons bewustzijn dus bepaalt ons

waarvan men zich niet bewust was. Niet wezen, maar de vraag, of Gods heiligheid in ons tegenwoordig is. Op dat standpunt spreekt het vanzelf, dat wie de zonde van

Gods

uitsluit,

daarmee het leven van

alle

menschen

het bestel

er buiten plaatst behalve

dat van den Christus, die het ideaal bereikt.

Letten

we dus

eenerzijds

op het verband van zonde en

lijden,

anderzijds

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen