Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 112
college-dictaat van een der studenten
Locus DE Providentia.
112
nog
nu
der
Rijk
enkele
van
met de zonde
niet
aldus
als
van
Gods
aan
is
Decretum en de werking
het
de wil van den mensch
Is
conform
hij
de zonde gerekend, geen
er derhalve, buiten
rijst
vrijen wil te verklaren.
werkend,
de volgende paragraaf aan de
bij
de wereld van de goede engelen of het
in
om den samenhang
moeilijkheid
den
tigst
dan
Heerlijkheid,
komt pas
(die
we ons
Verplaatsen
orde).
hoe kon
wil,
God
breuk bestaan tusschen wat de mensch wil en wat
Het
vastgelegd ?
zonde eerst goed ontstaan,
dus
dan
over
pas vragen,
dit
normale,
plaats
geweest
zijn
horloge
van zedel.
men
gaat
open,
als
goed
liep,
er
vrijheid,
telkens
niet
wat aan hapert.
er
men
ging
te
van de
daardoor
juist
gaan, de zaak normaal
antithese
een niet conform
van
er
wijl
sprake kan
nemen als subject in maar de hoogste
eerst
Waar geen
zijn.
geen
val
evenmin
van
zijn
verschil kan
geweest, dan zou er nooit sprake
als bij
gezonde menschen over bloeds-
zoolang het goed gaat, er
men,
wijl
werk
logisch te
men den mensch Dan is er geen
geen
Was
gehad.
enz.,
verkeerde opvattingen
daar zou ook nooit redeneering over de zedel. vrijheid
waar,
is
hebben
het Decreet heeft
in
alle consideratie
dadelijk in verband bracht met onzen wil
vrijheid,
met Gods wil
komen, dat
omloop,
zedelijke
het krach-
dan ooit een
er
hoever de aberratie verschil brengt. Handelt men
ontwikkeling.
der
menschen
om
we, in
punt buiten
dit
alle
Dei
dan moet
alles,
absolute
ontwikkeling 's
moeten
Eerst
zonde.
in
nemen,
omdat
Reg.
het
we
dat
vaststellen,
men
wijl
noodig,
is
juist
er
niet
kijken
aan denkt.
niet
Bij
een
naar de raderen maar maakt het pas
Zoolang het raderwerk van het zedelijk leven naar
Op
kijken, wèl, toen het verkeerd ging.
den
voorgrond moet worden gesteld, dat de bewering, alsof elke voorstelling
van
zedelijke
Dei, onjuist
vrijheid
een
Gods Dit
in
zou
strijd
is
Ja, zegt de Arminiaan, wijl
hij
ook de gewone, valsche voorstelling.
parallellisme
aannemen, dan wordt daarmee
men metterdaad
het bestaan van
en providentieclc werking
werk naast Gods op de wil
spil,
aan
die
twee
wil ieder
eigen raderwerk beschouwt. Jezus' wil liep op die wijze conform aan
In
het
dan de conformiteit.
is
Regnum
dan, dat er een diviniseering van eigen wil en persoon zal
heft
menschen
komt dit alles? Zijn Gods en 's menschen
wil; beide raderwerken liepen eender, parallel, dat
is
met het Decretum
zijn
het normale.
ontstaat in de derde plaats de vraag: hoe
willen parallel ? als
mensch
Integendeel, juist het conform zijn van den wil des
is.
aan den wil Gods
Nu
den
in
die in
den
laat
God
op.
alle
De
geen oogcnblik
men Gaan wc dat
Gloriae denkt zijn.
Godsdienst geloochend, belijdenis
toe,
ja
dan
van Gods Schepping
den nicnschcnwil
als rader-
wil te zetten. Het raderwerk der zedel. vrijheid loopt steeds
God
zelf
is.
Geen oogenblik mag men het rad van 's menschen En loopt ten slotte in den hemel het
Influxus Dei onttrekken.
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1910
Abraham Kuyper Collection | 1028 Pagina's
![Dictaten dogmatiek. Locus de Providentia, Peccato, Foedere, Christo - pagina 112](https://geheugenvandevu.digibron.nl/images/generated/abraham-kuyper-collection/dictaten-dogmatiek-locus-de-providentia-peccato-foedere-christo/1910/01/01/1-thumbnail.jpg)
Bekijk de hele uitgave van zaterdag 1 januari 1910
Abraham Kuyper Collection | 1028 Pagina's