Zions roem en sterkte - pagina 317

:

;

VAN DE POLITIEKE OVERHEID.

309

Vraag. Hoevelerlei soorten van regeeringsvormen worden er doorgaans geteld ? Antw. Vierderlei 1. de monarchia, of eenhoofdige regeering, waar de regeering is

een hoofd, vorst, keizer, of Iconing, de aristocratia, of de meerhoofdige, waar de regeering is bij de voornaamsten des volks 3. De democratia, of de veelhoofdige, waar de regeering is bij het volk, of bij eenige personen, van welke men zich gezamentlijk op het volk beroepen kan. 4. De mixta of getemperde regeering, dus genoemd, omdat ze derwijze getemperd is, dat alle deze drie regeeringsvormen daarin gevonden worden, zonder dat een van de drie de overhand heeft. De tegenwoordige regeering van de republiek is in den rang der getemperden, want de stadhouderlijke verbeeldt de eenhoofdige de Algemeene Staten, de meerhoofdige en de vroedschappen der bijzondere steden, de veelhoofdige regeering. bij

2.

;

;

Vraag. Wat dunkt u van dezen regeeringsvorm ? Antw. Wij oordeelen met den kerkhervormer Calvijn, dat het voor een burger buiten bestuur van de openbare macht, eene ijdele bezigheid is te betwisten welke in de wereld de beste staat van reegering is, en dat het niet dan voor eene groote verwaandheid kan gehouden worden, een beslissend oordeel te willen vellen, dewijl het oordeel verkeeren moet over zekere omstandigheden en gevallen, die zwaar zijn te onderscheiden. Ondertusschen kunnen wij, wat bij anderen wordt aangemerkt, hier in voegen. De monarchie, of eenhoofdige regeering, zeggen zij, komt het best met Gods bestuur overeen, doch waar ze stand grijpt kan zij gemakkelijk veranderen in tirannie. Men heeft dit gezien in Rehabeam, Saul, en andere goddelooze koningen Israëls. Zoo zijn ook bij de Romeinen Tiberius, Caligula, Nero en Domitianus, monsters der natie, en verdervers des volks geweest. De aristocratie of meerhoofdige heeft ook haar zwarigheid, want zij verandert zich lichtelijk in een onafhankelijk gebied, dat zich weinigen aanmatigen, ja zelfs wel in eene eenhoofdige regeering. Zoo mag men te Rome, waar Augustus, Antonius en Lepidus al het gezag zich alleen aanmatigden, en onder welken vorm van regeering het Romeinsch gemeenebest als vaneen gerukt en gescheurd werd, en uit welke de eerste, daarna de alleenheerschappij bekwam. De democratie of veelhoofdige, worstelt doorgaans met zoo vele ongeregeldheden, dat er misschien nooit een goed geweest is. Ook heeft zij dat ongemak dat zij lichtelijk vervalt tot eene meerhoofdige, of tot een geheele verwarring, waarin de minste gebieden wil, en dat gewoonlijk eindigt met beroerte, oploop en plundering van de voornaamsten gelijk dit te Napels en elders gebleken is. Doch van de getemperde oordeelt men, dat de ervaring van alle tijden geleerd heeft, dat de landen die er zich van bedienden altoos gebloeid hebben, maar die er van af stapten, aan het kwijnen geraakt zijn. Lycurgus heeft deze regeeringswijze bij de Lacedemoniërs ingevoerd, die zoo lang als zij zich daaraan hielden, als over geheel Griekenland zegepraalden. Twee hoofden verbeeldden de monarchie; doch opdat zij niet naar .

.

;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen