Zions roem en sterkte - pagina 150

ARTIKEL XXIV.

142

geven genoegzaam een tegenzin tegen de genade en dus een haat tegen dezelve te kennen, want begeeren de genade niet om liaar zelfs wille, maar om zij a. wat anders niet opdat hunne natuur mocht veranderd worden, de lusten in hen overwonnen, het beeld Gods in hunne harten ingedrukt, maar alleen om in den hemel te geraken, en alzoo van de verdoemenis bevrijd te zijn. Zij begeeren de olie, doch alleen om met den Bruidegom in te gaan, Matth. 25 8, 11 begeeren de genade, zonder behoorlijke benaarstiging b. zij om genade, zonder overeenkomende plichten te betrachten ofschoon men wete dat zonder deze de genade niet verkregen wordt. Dus is het eene begeerte des luiaards, die dooden zal, 25 want zijne handen weigeren te werken, Spr. 21 hunne begeerten zijn onstandvastig, ras wegvloeiende, Joh. c. Voorwaar, voorwaar 26. Jezus antwoordde hun en zeide 6 zeg Ik u, gij zoekt Mij, niet omdat gij teekenen gezien hebt, maar omdat gij van de brooden gegeten hebt, en verzadigd zijt. Vers 66. Van toen af gingen velen Zijner discipelen terug, en wandelden niet meer met Hem d. hunne begeerten zijn ontijdig, of namelijk als het te laat is, met de dwaze maagden, of als God zware bedreigingen doet, en zware oordeelen zendt, ziet het in Farao, Exod. 9 27, 28. Achab, 1 Kon. 21 De Ninevieten, Jona 3 5. 19, 27. Vraag. Vindt men er evenwel onder de rechtzinnige godgeleerden niet, die eene voorbereiding tot de wedergeboorte gesteld hebben ? doch hierbij staat te letten, dat deze alzoo Antw. Ja toch spreken in een geheel anderen zin, als de heele of halve Pelagianen; want als zij zeggen, dat in degenen die wedergeboren zullen worden, gevonden wordt eene verbrijzeling van de natuurlijke hardigheid, eene buiging in den wil, eene ernstige overdenking van Gods wet, een beseffen van de zonden en eene vreeze voor de straf, en schrik voor de hel, en bijgevolge een wanhopen aan alles, wat bij hen is, in het stuk van zaligheid, dan merken zij deze dingen aan, voortkomende niet uit de natuur, maar van den geest der dienstbaarheid, welke geest ons dadelijk den weg baant tot de wedergeboorte, en dien zij liefst voorbereidselen tot de wedergeboorte, als vruchten van de genade noemen omdat ze van gedachten zijn dat de verworpenen ook zooverre kunnen komen, en al die dingen in iemand vruchteloos kunnen zijn zonder dat de wedergeboorte daar dadelijk op volgt. ingezien,

;

:

;

;

:

:

;

:

;

:

:

:

•

.

.

;

Vraag. Waarover gaat de wedergeboorte ? Antw. Over den geheelen mensch want zij maakt hem tot Zoo 17. een nieuv/en mensch, in ziel en lichaam, 2 Cor. 5 dan iemand in Christus is, die is een nieuw schepsel het oude is voorbij gegaan, ziet het is alles nieuw geworden. ;

:

;

Vraag. Hoe zoo ? Aniw. Die verandering gaat I. over al de krachten van de o. het verstand

ziel;

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen