Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 178

HET LAND.

170

uw

chelt

heer

saam

toe.

vreemde macht, maar binnen die grenzen

een

heerscht

grens volk

en

Dat land

meester.

Het

Aan de overzijde der

Dat land heeft grenzen.

verbeelding.

vorige

in

v^^as

het

is

eeuwen

belang

er

zon

bij,

we

te

leven

om op

Het

er van.

leven

is

We hebben

de plek, die ons onder de

is

En daarom hangt aan

toegewezen.

is

ons

het land onzer vaderen, nu

het onze, straks zal het aan onze kinderen toebehooren.

't

is

Het hoort aan ons

onze.

dat vader-

Niet het hart van den consequenten sociaal-democraat,

land ons hart.

die internationaal den nationalen karaktertrek te zeer te niet doet, het hart, van wie historischen zin bezit,

om

verstaan,

te

wat

maar wel dit land,

wat deze bodem, wat deze erve voor onze vaderen geweest is, en deswege nu nog voor ons als hun nakroost zijn moet. Tevens spreekt zich in uit

tusschen het

plek,

waar onze

dien sonoren klank van het vaderland de tegenstelling

en

blijvende

ondergaande.

het

wieg eens stond en ook ons graf ons ook maar

ook

wij

niet

lokaal,

leeft

zijn

zoo goed

samenhang met wat dat

in

voorbijgaand

;

en

eer het een

Maar tegenover

werpen.

in

eeuw verder

de

dit steeds

personen,

om

veranderende, verwisselende en

in elke

die

zich straks in den oceaan

periode het volk vormen,

vertoont nu het land, het vaderland, en de vaderlandsche

en zichzelf gelijkblijvende, dat door geslacht na geslacht

waarop

't

arbeidt, en

en blijvende

erf,

op elkaar volgende geslachten gedragen

Zoo vertoont

persoonlijk

schappelijke

dan

ook wij

om

ook

Vooral

in

en

leven,

met een

heel

er

heeft,

ter ruste zullen

door bewoond

te

het land de eenheid van het volk in de opeen-

volging der geslachten. Het

ons

straks, als

gegaan, weer een nieuw geslacht opwacht,

worden.

bodem dat vaste bewoond wordt,

waardoor het gevoed wordt. Beeld van het duurzame

dat alle

hun het leven mogelijk maakte, en zijn

zal zijn,

geslacht.

een stroom, die helder in neerdruppelende wateren van

boven afkomt, en de bedding doorvloeit, verdwijnende

Zeker,

locale ons te zeggen

niemand meer van ons huidige

als als

is

is.

„geboorteland" en „geboortegrond", maar dan

van

doch

Een volk te

Hieruit klinkt die kin-

zal staan."

schelen kon, waar onze wieg gewiegd

iets

spreken

Wij

heeft.

„de

oppervlakkigheid, die de toenmalige periode kenmerkte, alsof

derlijke 't

zong

Tollens

is

daarom onzer vaderen

individualistisch

dat

ons

bestaan

opheft tot dat gemeen-

ons met heel ons volk volk

tot

in

het

land, dat ons uit

in alle

gouwen, maar

grauwe verleden verbindt.

land als het onze, waar de vaderen naar het eenparig

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen