Antirevolutionaire Staatkunde - pagina 416

DE ZUID-AFRIKAANSCHE REPUBLIEK EN DE ORANJE-VRIJSTAAT.

408

§

Vredesconferentie.

6.

Wel

Men kan

dedigen kan. is

men deze handeling formeel

versta ik uitnemend goed, hoe

ver-

zeggen, de deelneming aan zulk een Conferentie

een acte van buitenlandsche politiek. Transvaals buitenlandsche poli-

was door artikel IV van het Convent van 27 Februari 1889 onder Engelands handen gesteld. Onze Regeering kon dus wel de beide Staten hebben uitgenoodigd, maar deze zouden aan deze uitnoodiging nimmer tiek

hebben kunnen voldoen, zonder de correspondentie hierover ter kennisse van de Engelsche Regeering te hebben gebracht en natuurlijk zou

op dat oogenblik,

Groot-Brittanje,

vooral

zonder

weigering

besliste

zich

dan van

niet

beter

te

stellen.

de

Regeering,

onze

vooruitziende,

laat zich dit

houding toch

moeilijkheid,

te

geraken

ze

te

Reeds aanstonds komt

toch niet voor de Oranje-Vrijstaat. Vrijstaat

verdedigen schijnt mij deze

dit uit,

zoo men

let

op het be-

dan ook

vrijelijk

zijn

in

den Haag, den heer Mulder,

Had derhalve onze Regeering

met ons handelde.

nog

althans

Repu-

gelaten, zoo ware er voor haar houding, althans formeel,

thuis iets

te

zeggen geweest, maar zoo

Oranje-Vrijstaat

wat

is

koesterde.

beide

booze

te

1884

Maar ook worden, het

men

plannen

Republieken

sproken

is

het niet geschied.

thuis gelaten en verzaakt, en wel verzaakt

hachelijk oogenblik, toen zien,

gold

Reeds sinds jaren had de Oranje-

Consul generaal

Oranje-Vrijstaat opgeroepen en alleen de Zuid-Afrikaansche

bliek

kon,

verstaan had gegeven,

De beperkende bepaling van de Conventie van 1887

gelijk.

van

waarin

nimmer zou kunnen verleenen. Maar

formeel zeer wel hooren,

niet.

het niet onmogelijk, dat

Van deze twee immers stonden de gevallen geenszins

Republiek.

de

is

onderscheid tusschen de Oranje-Vrijstaat en de Zuid-Afrikaansche

sliste

die

Zelfs

Regeering vooraf reeds

dat ze ten deze haar toestemming al

waaraan

Iets,

deed, met de Zuid-Afrikaansche Republieken, niet aan zoo

Engelsche

de

nimmer

mededeeling

die

voorbijgaan.

laten

de vraag vastknoopt, of onze Regeering dan toch

zelf

bejegening bloot

pijnlijke

hebben

onze

al

zeker

zoo

heel

van

Europa door reeds begon toe, dat er

onderscheid

men

op een voor-

te

geweld Engeland tegen de Republiek

geven we

Regeering

Ook de

formeel tusschen deze

bestond,

toch

dient

't

weer-

beweert, dat Art. IV van het Convent

onmogelijk

maakte,

een

gezant

van

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen